Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2008

Απολογισμός...

Μια χρονιά που φεύγει, μια χρονιά που έρχεται...

Τελευταίο ποστάκι για το 2008, που μου έφερε τόσα καλά, και πήρε τόσα άσχημα....

Ας αρχίσουμε όμως!
  • Πρώτα πρώτα, το 2008 σταμάτησα μια δουλειά που δεν θα είχα καθόλου μέλλον.. Το σκεφτόμουν από το καλοκαίρι, όμως δεν το είχα πάρει απόφαση.
  • Με δέχτηκαν όμως σε μια σχολή που είχα κάνει αίτηση, και τελικά έκανα μια νέα αρχή σε κάτι τελείως καινούριο. Με την κομμωτική δεν είχα καμία σχέση, και για να πώ την αλήθεια, δεν μ'αρεσε στην αρχή. Σκεφτόμουν πολύ σοβαρά να τα παρατήσω, τελικά όμως όσο πάει μ'αρέσει περισσότερο!
  • Μαζί με τη σχολή άρχισα και άλλα πράγματα βέβαια. Δύο από τους στόχους μου (οκ, τουλάχιστον να τα αρχίσω!!) ήταν τα αγγλικά και η πληροφορική. Είναι δύο χαρτιά που πιστεύω οτι θα με βοηθήσουν γενικά.
  • Έγινα πιο θαρραλέα. Πρίν αν ήθελα κάτι ή από τους γονείς μου ή από οποιονδήποτε, δεν τολμούσα να το ζητήσω. Τώρα πια δεν είμαι έτσι! Μπορώ να πώ οτι απέκτησα θάρρος με το που μπήκε το 2008!
  • Και κάπως έτσι εξηγείται το οτι πήγα διακοπές με τις φίλες μου μόνη μου φέτος (οκ, στο χωριό μου πήγα, αλλά οι γονείς μου δεν ήταν μαζί!), και περάσαμε 10 υπέροχες μέρες, με το μεθύσι μας, τις τρέλες μας, και τα κρουασάν κάθε πρωί που γυρνούσαμε από όπου είχαμε πάει.. Αχ, τι ωραία...
  • Και μιας που μιλάμε για καλοκαίρι, το 2008 μου έφερε και κάτι πολύ γλυκό που δεν θέλω να τελειώσει και αυτό άδοξα...
  • Όπως η προηγούμενη σχέση μου, η οποία το 2008 έφυγε οριστικά και από τη ζωή μου και από το μυαλό μου! Δεν μετανοιώνω φυσικά, έμαθα και από αυτό, και είχε πολύ πλάκα, το παραδέχομαι!
  • Τέλος, αυτή τη χρονιά αισθάνομαι πιο γεμάτη, πιο δημιουργική, δίνω περισσότερα, γνώρισα καινούρια άτομα που νιώθω πολύ κοντά μου και δεν θέλω να χάσω!!!

Και μετά τον απολογισμό της χρονιάς που φεύγει, έρχονται και οι απαιτήσεις της χρονιάς που έρχεται!!

Άγιε μου Βασίλη άνοιξε καλά τα αυτιά σου....

  • Υγεία για εμένα, τα αγαπημένα μου πρόσωπα και όλο τον κόσμο φυσικά!
  • Ηρεμία, αγάπη και γαλήνη στο σπίτι μου (και σε κάθε σπίτι...) , να σταματήσω να μαλώνω με τον αδερφό μου και τον πατέρα μου επιτέλους! (παρεπιπτόντως, οι σχέσεις μας αποκαταστάθηκαν πλήρως!!)
  • Να τελειώσω με επιτυχία την σχολή μου, και αν γίνεται καμία υποτροφιούλα, ε καλέ μου άγιε??
  • Να πάρω το proficiency... (ναι καλά....)
  • Και το ecdl !
  • Να είμαι καλά στη σχέση μου...
  • Να μην μετακομίσω... έχω βολευτεί τόσο στον Κορυδαλλό που δεν θέλω να φύγωωωω! 11 χρόνια είμαι εδώ, δεν λέει...
  • Να βάψω το δωμάτιο μου!!
  • Να πάω να ακούσω το Σάκη στο Starz (ναι, ντροπή μου, δεν έχω πάει ακόμα.....)
  • Και αν γίνεται να τον γνωρίσω από κοντά'! (δεν νομίζω να μπορέσω να σας περιγράψω την στιγμή.. θα έχω λυποθυμήσει!!!)

Πωπώ..... πολλά είναι..... άσε δεν γράφω άλλα γιατί στο τέλος δεν θα γίνει τίποτα!!

ΑΑΑΑΑΑ! Ξέχασα!!! Θέλω ένα κουνελάκι............

Και τώρα σειρά έχουν οι ευχές προς όλους εσάς!

Εύχομαι όλοι οι blogοφίλοι μου να περάσουν μια τέλεια χρονιά, να φέρει ότι έχουν ζητήσει, υγεία, ευτυχία, αγάπη και γαλήνη στις οικογένειες σας και πολλή έμπνευση για ποστάκια!!

Πολλά φιλιά !! Θα τα πούμε του χρόνου!!

Καλή χρονιά!!!

Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2008

Χριστούγεννα στην Ακτή Πειραιώς!




Πέρασαν και τα Χριστούγεννα, αναμονή για την Πρωτοχρονιά...

Πήγαμε τελικά στην ακτή Πειραιώς, περάσαμε πολύ ωραία, ακόμη και κάποια άτομα που δεν είχαν και σε μεγάλη υπόληψη κάποιους από τους συντελεστές του προγράμματος..

Το πρόγραμμα άρχισε στις 10 και μισή περίπου με κάτι απρόσμενο....
Δεν θα σας το πώ όμως για να μην το χαλάσω σε κάποιον που θέλει να πάει!

Προσπάθησα να τραβήξω βίντεο και φωτογραφείες, αλλά το κινητό μου δεν έχει και την καλύτερη ανάλυση, οπότε θα περιοριστούμε σε βιντεάκια από το λατρεμένο πια, YouTube!!







Και αυτό το τελευταίο, είναι αφιερωμένο σε ένα Γιάννη που το χάρηκε πολύ αυτό το τραγουδάκι!!





Κατά τα άλλα, πέρασαν όμορφα και αυτά τα Χριστούγεννα.
Με τον μπαμπά μου ακόμα δεν έχουν αποκατασταθεί πλήρως οι σχέσεις μας, αλλά κάλα πάει το πράγμα θέλω να πιστευω!

Ελπίζω να περάσατε καλά κ εσείς αυτά τα Χριστούγεννα!
Τα παραπάνω τραγούδια, ήταν αυτά που μου άρεσαν περισσότερο από το πρόγραμμα!

Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2008

Χάλια στο παρα 5...

Δεν είχα σκοπό να κάνω ανάρτηση πρίν τα Χριστούγεννα.... Δεν πίστευα οτι η διαθεσή μου θα πέσει τόσο μόλις 2 μέρες πρίν τις γιορτές...
Είμαι χάλια.
Νιώθω να πνίγομαι, δεν το αντέχω.
Χθές τι βράδυ είχα έναν απαίσιο τσακωμό με τον πατέρα μου..
Είπαμε τόσα λόγια, δεν έχουμε ξαναμαλώσει έτσι. Ειδικά με τον πατέρα μου...
Και να φανταστήτε οτι το όλο σκηνικό άρχισε επειδή φόραγα τα γάντια μέσα στο σπίτι..
Και κατέλειξε σε κάτι εντελώς άσχετο....
Δεν θέλω να έχω τέτοια σχέση με τους δικούς μου...... Αισθάνομαι τους τοίχους να με πνίγουν, δεν μπορώ..........
Όπως και να είμαι όμως, πάντα έχω χώρο στο μυαλό μου για Σάκη..
Επίκαιρο τραγουδάκι... Ελπίζω να σας αρέσει όπως σε μένα...


Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2008

Στολίσαμε No2!

Και φυσικά οι περιπέτιες μου δεν τελείωσαν...
Σε προηγούμενο ποστ, είχατε δει αποκλειστικά το στολισμό του δέντρου μας.
Όμως η μαμά μου είχε άγριες διαθέσεις!!
Και τελικά, ούτε το υπόλοιπο σπίτι τη γλίτωσε!!
Πάρτε μια ιδέα.....







Το μικρό βιολί, σημάδι οτι έπαιχα κάποτε, δώρο μιας πολύ καλής μου φίλης!

Είναι στη θέση αυτή από τα Χριστούγεννα του 2000... Φέτος (πρίν από λίγο!!) το έβαλα στο δικό μου δεντράκι...








Η καθιερωμένη κάλτσα στο καλοριφέρ....




Τα λατρεμένα αγιοβασιλάκια πάνω στην TV!!








Το παρακμιακό δεντράκι που έβαλα στο δωματιο μου(έβαλα κ ένα καραβάκι στα κλαδια του, έτσι για ξεκάρφωμα!)




Το παρακμιακό δεντράκι του αδερφού μου (και της έλεγε "δεν το θελωωωωωωωωωωωω")

Μέχρι τα Χριστούγεννα δεν θα τα ξαναπούμε! Εύχομαι σε όλους καλά Χριστούγεννα, με αγάπη, υγεία, σε εσάς και στις οικογένειές σας!
Όπως σας έλεγα σε προηγούμενο ποστάκι, σκεφτόμασταν με την παρέα μου να πάμε Στην Ακτή Πειραιώς για τα Χριστούγεννα. Τελικά το αποφασίσαμε, και από κει που μετά βίας μαζεύαμε 8 άτομα, διπλασιαστήκαμε, και έχουμε κλείσει τραπέζι για 16!
Με τη σχολή τελειώνω επιτέλους την Τρίτη 23 του μηνός, και αρχίζουμε στις 7 του άλλου χρόνου πια! Με τα φροντιστήρια μου την Τρίτη τελειώνουν κ αυτά, και είμαι τόσο χαρούμενη!!
Α! δεν θα δουλέψω τελικά όπως σας έλεγα!
Καλές γιορτές, να περνάτε όμορφα, και χρόνια πολλά σε όσους γιορτάζουν!
Και το λέω σε σένα για να το ξέρεις....
All i want for christmas is you (and only you..)








Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2008

Προλάβετε!!



ΤΡΕΞΤΕ ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΕΤΕ!!

Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2008

Στολίσαμε!!!














Ναι ναι, στολίσαμε κ εμείς!!
Αγαπημένο μου μικρό, του χρόνου θα σε φωνάξω σίγουρα!!
Όπως σας υποσχέθηκα σε προηγούμενο post, μόλις είδατε τις αποκλειστικές φωτογραφίες!
Κ επειδή μου ήρθε τώρα, κ μ'αρέσει πολύ πάρτε και τραγουδάκι....


Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2008

Νέα, και άλλα......

Εδώ στον Κορυδαλλό, έχουν κλείσει την κεντρική λεωφόρο, γιατί θα φέρουν εδώ τους αστυνομικούς.
Πειράζει που φοβάμαι? Κάτι δεν μου πάει καλά. Σίγουρα θα γίνουν φασαρίες, και μακάρι να μην επεκταθούν κοντά στο σπίτι μου, γιατί δεν τα μπορώ αυτά. Μακάρι να ηρεμίσουν τα πράγματα.. Το παιδάκι δεν πρόκειται να γυρίσει, ακόμα κ αν κάψουν όλοι την Ελλάδα. Ξέρω οτι δεν είναι μόνο αυτή η αιτία, δεν τα κάνουν οι πραγματικοί διαδηλωτές.. Όλα αυτά είναι αποτέλεσμα της όλης κρίσης που επικρατεί στην χώρα μας.. Συμφωνώ με εσας που μου είπατε στο προηγούμενο ποστ μου, οτι φταίμε κ εμείς για όσα γίνονται..

Κατά τα άλλα, όλα καλά για μένα.

Έχω αρχίσει εδώ και 2 εβδομάδες αγγλικά για τo proficiency σε καινούριο τμήμα, μ'αρέσει πάρα πολύ! Το κλιμα μέσα στην τάξη είναι ακριβώς αυτό που ήθελα, είμαστε 5 κορίτσια, και ευτυχώς φαίνονται νορμάλ!΄

Η σχολή μου υπολειτουργεί αυτή την εβδομάδα. Πράγμα που μου φαίνεται πολύ περίργο, γιατί και σεισμός 800 ρίχτερ να κάνει, ο διευθυντής θα πει να πάμε..
Εδώ πανελλαδική απεργία έχει, αυτός εκείιιιιιιι, δεν τον νοιάζει πώς θα πάμε, αλλά να πάμε.
Και οι απουσίες να μπαίνουν κανονικά....

Σχετικά με το ταξίδι που ήθελα να κάνω, δεν μου έκατσε τελικά, γιατί οι λατρεμένοι μου γονείς αποφάσισαν να γυρίσουν το Σάββατο που μας πέρασε. Οκ, δεν έφταιγαν εκείνοι, είχε απαγορευτηκο...
Σημασία έχει οτι εγώ δεν πήγα πουθενα..
Αλλά και πάλι, την βόλτα μου την έκανα, και άλλαξα λίγο παραστάσεις. Πήγαμε στη Βάρκιζα, και μετά από λίγες μέρες στη Βουλιαγμένη, που είναι πολύ ωραία. Θα ήθελα πολύ να έχω σπίτι εκεί.. Αλλά κ αυτό που έχω τώρα μου φτάνει!

Πήρα απόφαση οτι θα δουλέψω τα Χριστούγεννα στο μαγαζί που δούλευα πρίν. Θέλω να κάνω και να πάρω πολλά πράγματα (δώρα,ρούχα και άλλα πολλά...), και επειδή δεν μπορώ να είμαι πάντα στο "μπαμπά δώσε μου", θα με υποδεχτεί με χαρά το πρώην αφεντικό μου.!

Έχει πάει κανένας στην Ακτή Πειραιώς?? Συζητάμε να πάμε με την παρέα μου για Χριστούγεννα.. και θέλω εντυπώσεις!

Δέντρο, και γενικότερα το σπίτι δεν το έχουμε στολίσει, και η μάνα μου ορύεται, αλλά μόλις γίνει, θα το δείτε σε αποκλειστική φωτογράφηση!





το βιντεο είναι αφιερωμένο στις μέρες αυτες....

Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008

Χωρίς τίτλο..

Δεν ξέρω πώς να χαρακτηρίσω την κατάσταση που επικρατεί τις τελευταίες μέρες..
Όλα μοιάζουν με εμπόλεμη ζώνη. Μια ζωή χάθηκε τόσο άδικα, και αυτός που την αφαίρεσε θα αθωωθεί.
Πόσο έχει χαθεί το νόημα της ανθρώπινης ζωής..
Τηλεόραση δεν βλέπω, γράφω μόνο για όσα ακούω. Μια ζωή χάθηκε και μαζί της θα χαθούν και πολλές ακόμα, ανθρώπων που χάνουν τις περιουσίες τους σε 2 λεπτά.
Για να μην παρεξηγηθώ, δεν είμαι κατά τις αντίδρασης ενάντια στους "από πάνω", όχι όμως καταστρέφοντας την περιουσία ενός ανθρώπου που παλεύει με νύχια και με δόντια για να κρατήσει μια μικρή επιχείρηση.
Θέλετε να αντισταθείτε και να διαμαρτηρηθείτε?
Κάντε μια πορεία, μια διαδήλωση!! Όχι όμως αυτό το πράγμα..
Και το ξαναλέω, δεν είμαι κατά την εκδήλωσης της αγανάκτησης. Χωρίς όμως να καταστρέφονται περιουσίες ανθρώπων.
Για την δολοφονία του παιδιού φταίνε αυτοί που το σκότωσαν όχι όλος ο κόσμος.

Δεν θα γράψω πολλά για τον Αλέξανδρο, έχετε γράψει όλοι τόσο όμορφα λόγια. Δεν σημαίνει όμως οτι δεν τα αισθάνομαι. Έχω περάσει κ εγώ από αυτή την ηλικία και μπορώ να καταλάβω πώς είναι να σου χαλάνε το όνειρο, να σου κόβουν όλα αυτά που θέλεις να ζήσεις. Μα ποιοί νομίζουν πως είναι πια! Μα ήταν παιδί! ΠΑΙΔΙ! Θέλεις να το τιμωρήσεις? Πάρτο στο τμήμα γαμώ το κέρατο μου! ότι και να σου έχει κάνει κάποιος, δεν τον σκοτώνεις, πόσο μάλλον αν είναι παιδί!
Εύχομαι να μην τους αθωώσουν...
σε τι κόσμο ζούμε...

Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2008

Everything is ... καλά!

Καλό μήνα!! Ο τελευταίος μήνας του χρόνου μόλις άρχισε!!...

Η ώρα είναι μία το βράδυ. Δεν έχω και πολύ όρεξη για ύπνο, πράγμα σπάνιο για μένα. Αν μπορούσα να είμαι αγκαλιά με το κρεβάτι, πιστέψτε με θα το έκανα! Επίσης ακούω τραγουδάκια, και δεν με έχει πάρει από κάτω, όπως παθαίνω συνήθως.. Δεν έχω κάτι συγκεκριμένο να πώ, απλά σκέφτηκα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις μου, τα νέα μου...

Σχετικά με το προηγούμενο post μου, ήδη κανόνισα να πάω για ένα σαββατοκύριακο στην Εύβοια, στο σπίτι μιας κοπέλας από τη σχολή μου. Έχω και πρόταση να πάω σε μια πολύ καλή μου φίλη μου σπουδάζει στην Πάτρα, θα δούμε! Προς το παρόν, αυτό είναι το μόνο σίγουρο, θα πάω στην Εύβοια! Από την επόμενη κιόλας μέρα ήμουν καλύτερα, σκέφτηκα κάποια πράγματα και΄πήρα την απόφαση να αρχίσω συχνά να βγαίνω εκτός της πόλης. Ακόμα και για μία απλή βόλτα!

Από την προηγούμενη Πέμπτη λείπουν οι δικοί μου στο χωριό. Αρχικά χάρηκα πολύ, γιατί μ'αρέσει να μένω στο σπίτι μόνη μου. Από την άλλη όμως αγχώθηκα, γιατί μπορώ να πώ οτί είμαι άσχετη με ότι έχει να κάνει με το απίτι, καθάρισμα κλπ...

Όταν όμως είδα οτι οι δικοί μου δεν είχαν σκοπό να γυρίσουν πρίν κλείσουν εβδομάδα, το πήρα απόφαση οτι δεν είναι ανάγκη να συγκατοικήσω με τις κατσαρίδες. (Το έπαθα ήδη μια φορά όταν είχα γυρίσει από τις διακοπές. Φανταστείτε ένα μήνα και, το σπίτι να είναι κλειστό, δεν αργούν να σε επισκεφθούν τα "λατρεμένα" αυτά ζωύφια... Για λίγες μέρες ζούσα με το άγχος....) Άρχισα λοιπόν και να μαγειρεύω (ο αδερφός μου το έγλειψε το φαγητό που έφτιαξα, δικής μου έμπνευσης παρακαλώ), να καθαρίζω από μόνη μου το μπάνιο, την κουζίνα, και γενικά να συμμαζεύω το σπίτι, πράγμα που δεν έκανα σε καμία περίπτωση, αν δεν μου είχε φωνάξει η μαμά. Αυτό λοιπόν μου έδειξε οτι μπορώ μια χαρά να ζήσω και μόνη μου και να καταφέρω να κουμαντάρω ολόκληρο σπίτι. Το μόνο μου θέμα είναι το οικονομικό, διότι κάποια στιγμή θα τελειώσουν τα χρήματα που μου άφησαν οι δικοί μου.. Αλλά πάντα το θέμα θα είναι το οικονομικό...

Από την προηγούμενη δευτέρα έχω αρχίσει πρόοδο στη σχολή και μπορώ να πώ οτι τα πηγαίνω αρκετά καλά μέχρι στιγμής, με τους βαθμους μου να κυμαίνονται από 15 μέχρι 19. Μόλις τελειώσω θα σας ενημερώσω εκτενέστατα!! Ειδικά στο μάθημα που φοβόμουν (δερματολογία..) διάβασα, και τελικά κετέληξα να βοηθάω όλους τους υπόλοιπους, και χωρίς σκονάκι παρακαλώ, έγραψα 17. Και είμαι πολύ ικανοποιημένη με τον εαυτό μου!

Θέλω να βάψω τα μαλλιά μου καστανά (γιατί όλο ανταύγιες-ανταύγιες, βαρέθηκα...), αλλά μάλλον θα το κάνω λίγο πριν τα Χριστούγεννα... (ΑΣΧΕΤΟ!!!!)

Επίσης, θέλω πολύ να πάω βόλτα στο Σύνταγμα, στην Ερμού, αλλά αφού μπεί για τα καλά το κλίμα των Χριστουγέννων.. Και όπως είδα και ζήλεψα από το Μικρό μας, θα πάω σύντομα και στο Mall...

Και κάτι τελευταίο.... Μερικοί οδηγοί λεωφορείων θέλουν ξύλο...
Ήμουν χθές το πρωί στη στάση (αργοπορημένη όπως κάθε πρωί....) και περίμανα να περάσει λεωφορείο να πάω στη σχολή μου... Περνάει το πρώτο, ήταν γεμάτο, και δεν υπήρχε περίπτωση να μπώ εκεί μέσα.... Το αφήνω λοιπόν και φεύγει, και μετά από 5-10 λεπτά πέρασε το επόμενο, κάνω σήμα στον οδηγό να σταματήσει, με γράφει κανονικά, με κοιτάει, μου κάνει και μια γκριμάτσα και έφυγε.. Μάγκας??
Για καλή μου τύχη, μετά από ένα λεπτό νεύρων, πέρασε ο θείος μου από τη στάση, και ευτυχώς με πήγε μέχρι τη σχολή... Στη στάση που κατέβαινω κανονικά πό το λεωφορείο, τον πέτυχα το σάτυρο, και του έκανα μια χειρονομία, αλλά δυστυχώς δεν με είδε γιατί ήταν κλειστό το τζάμι.....

Αυτά ήταν τα νέα μου...! Πολλά φιλιά, και ευχαριστώ όλους όσους με τα σχόλια τους στο προηγούμενο post μου ανέβασαν λίγο την ψυχολογία και τη διάθεση!!

Πάρτε και ένα τραγουδάκι!



ΣΗΜΕΙΩΣΗ: η ανάρτηση γράφτηκε χθες.....

Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2008

Θέλω να φύγω...






Αισθάνομαι πνιγμένη.
Είναι όλα τόσο ίδια κάθε μέρα, δεν αλλάζει τίποτα.
Σχολή, φροντιστήριο, καφές, βόλτα μέχρι την πλατεία, και σπίτι.
Τα ίδια και τα ίδια κάθε μέρα.
Θέλω να φύγω, δεν μπορώ.
Αισθάνομαι τόσο πνιγμένη αυτή τη στιγμή.
θέλω κάτι να σπάσει την καθημερινότητα, κάτι που να μην περιμένω.
Θέλω να πάω ένα ταξίδι κάπου, να αλλάξω παραστάσεις! Βλέπω αυτές τις εικόνες, και θέλω να τα δώ από κοντά όλα αυτά τα μέρη! ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΑΛΛΟ! Δεν είμαι εγώ για κλείσιμο! Γιατί όλοι φεύγουν, πάνε κάπου έστω για ένα σαββατοκύριακο και εγώ πάντα έχω κάτι καλύτερο να κάνω? Τι καλύτερο? Να κάτσω άλλη μια φορά στο σπίτι.. Έλεος...
Είμαι στην Αθήνα απο τις 25 Αυγούστου, χωρίς να έχω φύγει ούτε για μία μέρα.
Θέλω να φύγω, μπορώ?

Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2008

Ο Σάκης "ήρθε" ξανά!!!

Επιτέλους!
Το δηλώνω και εδώ, είμαι φαν του Σάκη Ρουβά!
Από μικρό παιδάκι τον θυμάμαι, και θυμάμαι και τον εαυτό μου πώς χόρευα σε κάθε του τραγούδι!
Φέτος χαίρομαι που ασχολείται με τόσα πράγματα, και έτσι τον βλέπουμε όσο περισσότερο γίνεται!
Το νέο του cd αναμένεται, μέχρι τότε πέρνουμε μια γεύση με το ήδη πολυπαιγμένο "Και σε θέλω" και το καινούριο του "Ήρθες". Παρόλο που όλοι λένε οτι είναι γραμμένο για την κόρη του, εμένα μου φαίνεται τραγούδι αφιερωμένο και κάτι καινούριο... Τεσπά!!!!
Ακούστε το....
Εμένα ήδη με έχει τρελάνει!!!





Απλά τέλειο!!!

Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2008

Για το "Στρουμφάκι" μου....


Όταν γνωρίζεις έναν άνθρωπο, άλλες φορές καταλαβαίνεις τι τύπος είναι, και άλλες πρέπει να περάσει καιρός μέχρι να δεις τι κρυβει μέσα του.

Θέλω σε αυτό το post να μιλήσω για κάποιον, που σημαίνει πολλά για μένα. Για κάποιον που τους τελευταίους 3 μήνες με έχει αλλάξει, έχει αλλάξει τον τρόπο που σκέφτομαι και την διάθεσή μου και τον ευχαριστώ για αυτό..

Από την πρώτη στιγμή που τον γνώρισα κατάλαβα πόσο καλό και γλυκό παιδί είναι. Μόνο και μόνο από το βλέμα και το χαμόγελο του, καταλαβαίνεις τι έχει μέσα στην καρδιά του.. έτσι πιστεύω τουλάχιστον! Δεν μου πήρε πολύ καιρό να τον καταλάβω, όμως όσο τον γνωρίζω τόσο τον αγαπάω περισσότερο..

Μέχρι να τον γνωρίσω καλύτερα πίστευα απλά οτι είναι καλό και ευαίσθητο παιδί.

Τώρα αυτά που πιστεύω για εκείνον είναι πολύ περισσότερα.

Τώρα πια έχει γίνει κάποιος στον οποίο στιρίζομαι απόλυτα, ξέρω οτι θα με καταλάβει και δεν θα με παρεξηγήσει ότι απίθανο και αν του πώ. Είναι εκείνος που θα στραφώ όταν έχω τα νεύρα μου για να ακούσω την ήρεμη φωνή του και να ηρεμίσω και εγω, όταν είμαι στεναχωρημένη αλλά περισσότερο όταν είμαι χαρούμενη. Γιατί μου δείχνει οτι χαίρεται μαζί μου, ακόμα κ αν αυτό που με κάνει χαρούμενη είναι τόσο ασήμαντο!(χθές π.χ. η χαρά μου ήταν απερίγραπτη όταν βρήκα το καινούριο τραγούδι του Σάκη...)(=>επόμενο post)


Είναι πολλά ακόμα που θα ήθελα να εκφράσω αλλά ίσως αυτά να είναι αρκετά.

Ίσως όλα αυτά που αναφέρω να είναι αυτονόητα σε μια σχέση.. Όμως εγώ σε μεγάλο βαθμό δεν τα είχα βιώσει. Και θέλω να του πώ ένα μεγάλο ευχαριστώ που με έκανε να πιστέψω ξανά σε κάτι που είχα αφορήσει. Στην αγάπη..


Πολλοί θα πούν οτι είναι νωρίς για τέτοια λόγια, και οτι ίσως δεν είναι αυτά ακριβώς που νιώθω, όμως μόνο εγώ ξέρω πώς αισθάνομαι όταν τον κοιτάζω απο το τζάμι της πόρτας να φεύγει...


(πολλά από αυτά τα ξέρει, αλλά είναι και κάποια που κολλάω να του τα πώ..'Ισως κάποτε να μπορέσω..)

Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2008

Social networks και βλακειες!

Facebook , Hi5, MySpace κλπ κλπ.....

410.00 χρήστες στο Facebook μόνο από την Ελλάδα. Δεν ξέρω κατα πόσο αυτό μπορεί να είναι καλό ή κακό.

Αλλά ας μπώ στη δική μου την περίπτωση. Πρίν από ένα χρόνο περίπου δεν ήξερα καν τι είναι ο browser, πώς μπαίνεις στο google, ούτε τα πιο βασικά δηλαδή!Σιγά-σιγά όμως, εξ'αιτίας ενός φίλου που είχε ανοίξει Internet cafe, άρχισα να δικτυώνομαι. Δηλαδή έφτιαξα τη "σελίδα" μου στο Hi5. Μπορώ να πώ οτι στην αρχή πορώθηκα, και μ'αρεσε πολύ! Έκανα "φίλους", μου έκαναν σχόλια στις φωτογραφίες μου, στο προφίλ μου, και αυτό με έκανε να μπαίνω κάθε μια ώρα για να ελέγχω τα mails μου, και γενίκά ήμουν κολλημένη.

Στη συνέχεια, ανακάλυψα το MySpace, το MyCorner, το Akazoo και τέλος το facebook.

Ήμουν πολλούς μήνες σε όλα αυτά, στο Hi5 μέχρι πρίν από 3 μέρες.

Το μόνο που έχω κρατήσει ενεργό τώρα πια, είναι το facebook, γιατί είναι το μόνο που δεν σου επιτρέπει να βάλεις περίεργα ονόματα, παρά μόνο το πραγματικό σου.


Το κράτησα γιατί τελείως τυχαία, πρίν από κανένα μήνα περίπου, βρήκα εκεί τη φίλη μου που μίλησα για εκείνη σε προηγούμενο post (Friends For Ever). Και εκτός από εκείνη και ένα κάρο γνωστούς και φίλους από το Γυμνάσιο και το Λύκειο.


Κανονικό reunion μέσω του facebook δηλαδή!

Μέσω αυτού του network, μιλάω πιο συχνά με παιδιά που δεν βλεπόμαστε, που μένουν μακρυά, συν οτι βρήκα μια ξαδέρφη μου που δεν ήξερα καν οτι υπήρχε!

Βέβαια, για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, δεν είναι όλα τόσα ιδανικά όσο τα παρουσιάζω εδώ, μπορεί οποιαδήποτε στιγμή να σου στείλουν κάποιο "δελεαστικό" μήνυμα, που είναι από κάποιον που δεν ξέρεις, και αν είσαι αφελής, και δεν ξέρεις να προφυλάσεις τον εαυτό σου, την πατάς πολύ εύκολα!



Και για να κλείσω, ένα συμπέρασμα που έβγαλα από όλο αυτό είναι το εξής:


Μπορεί να έχεις 680 σχόλια φωτογραφιών, 1953 "φίλους" και 4680 προβολές προφίλ, όμως αυτό σε τίποτα δεν αντικαθιστά την πραγματική φιλία, την παρέα σου, τις ατελείωτες συζητήσεις, όλα αυτά που σε κάνουν να νιώθεις οτι έχεις δίπλα σου ανθρώπους που σε καταλαβαίνουν και κάνουν να νιώθεις ξεχωριστός, χωρίς τα ανόητα σχόλια φωτογραφιών στη σελίδα σου...


UPDATE 21/11/2008 ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΕΝΝΟΩ ΟΤΑΝ ΛΕΩ "ΠΕΡΙΕΡΓΑ ΟΝΟΜΑΤΑ"

αντιγραφή απο facebook.com

Πρέπει να επιβεβαιώσετε ότι αυτό είναι ένα ορθό αίτημα.

Προτού επιβεβαιώσετε την αίτηση αλλαγής ονόματός σας, παρακαλούμε διαβάστε τα εξής:
-Το όνομα του προφίλ του Facebook πρέπει να αντιστοιχεί στο πραγματικό σου όνομα.
-Πρέπει να περιλάβεις το πλήρες όνομά σου.
-Ονόματα διασημοτήτων, ψευδώνυμα και άλλα ψεύτικα ονόματα δεν θα επιτρέπονται και δεν θα εγκρίνονται
-Αισχρές, βλάσφημες και υβριστικές λέξεις δεν επιτρέπονται και δεν θα επικυρώνονται.
-ΔΕν~ εΊνΑi αyΤ'0 ε3α1ρεΤΙκΆ eκΝΕΥpιςΤιΚό; Μη καθιερωμένα κεφαλαία γράμματα και ειδικοί χαρακτήρες δεν θα επιτρέπονται και δεν θα εγκρίνονται.
-Αποφύγετε τον συνδυασμό προτάσεων σε μία λέξη: π.χ. το Ιωάννα Κοιτάξτετονέοκαταπληκτικόψευδώνυμόμου Παπαδοπούλου δεν θα γίνει δεκτό. >>

Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2008

ΠΡΩΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΓΙΑ ΤΗΝ SPIDER!!

Πήρα πρόσκληση!
Πήρα πρόσκληση!
Όχι, δυστυχώς δεν είναι για το γάμο του Σάκη με την Κάτια...
Αλλά η πρόσκληση αυτή είναι καλύτερη! Το αγαπητό Skouliki μου "έδωσε πάσα" (φράση δική της!) να συμμετέχω κ εγώ στο blog-οπαίχνιδο με τις ερωτήσεις! Για να δούμε λοιπόν!

1. Ποιο μυστικό θα ήθελες περισσότερο να ξέρεις ?
Κουλή απάντηση, αλλά θα ήθελα πολύ να ξέρω αν υπαρχουν εξωγήινοι!!

2. Πόσους ανθρώπους του αντίθετου φύλου έχεις αγαπήσει πραγματικά ?
Εκτός του μπαμπά μου και του αδερφού μου.... δύο....

3. Αναγκάζεσαι να αλλάξεις το όνομα σου. Ποιο όνομα θα διάλεγες ?
Ιόλη (δεν είναι υπέροχο όνομα????)

4. Τι θα χάραζες στην ταφόπετρα σου ?
(ΦΤΟΥ ΦΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ ΜΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΜΑΣ!)
"Μην χαίρεστε, δεν ησυχάσατε! Θα γίνω αράχνη και θα έρχομαι να σας γαργαλάω!"

5. Διάλεξε ένα παραμύθι που πιστεύεις πως σου ταιριάζει απόλυτα.
Χμμμ...... Παραμύθι ε?
Δεν νομίζω οτι μου ταιριάζει, αλλά όταν ήμουν μικρή, μ'αρεσε πολύ (τι άλλο..) η Σταχτοπούτα!!!

6. Διάλεξε καινούριους γονείς
ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ......

7. Γράψε τα τελευταία διάσημα λόγια σου
"Πεθαίνω..."

8. Αν ήσουν συγγραφέας ποιος θα ήταν ο τίτλος του πρώτου σου μυθιστορήματος ?
"Κ έτσι άρχισαν όλα..."

9. Αν ήσουν αυτοκίνητο τι μάρκα θα ήσουν ?
Οπωσδήποτε Peugeot!!!!

10. Αν ήσουν άγριο ζώο τι θα ήσουν ?
Μάλλον ...... αγριόγατα!!!
11. Για τι πράγμα μετανιώνεις περισσότερο ?
Το μόνο πράγμα για το οποίο μετανοιώνω συχνά, είναι διάφορες κουβέντες που λέω πάνω στα νεύρα μου... Και πάντα τις ακούει ο αδερφός μου!..

12. Πες κάτι για το οποίο θα ήθελες να σε θυμούνται.
Δεν είμαι πολύ καλή στα λόγια, άρα αν κάποιος με θυμάται, θα είναι για τις πράξεις μου, και όχι για τα λόγια μου!

13. Θα θυσίαζες την ζωή σου για κάποιον ?
Μπα......
Σειρά μου τώρα!!
Καλώ να παίξουν τους: Dreamy Cloud , Εξύμνος και Manolog3

Τετάρτη 12 Νοεμβρίου 2008

Έκθεση ομορφιάς Νοέμβριος 2008


Την Κυριακή που μας πέρασε, 9 Νοεμβρίου, παρακολούθησα μια έκθεση ομορφιάς, στο εκθεσιακό κέντρο MEC στην Παιανία.

Στην έκθεση αυτή πήγα μέσω της σχολής μου, γιατί ήταν για Κομμωτές, Αισθητικούς, και Ειδικούς περιποίησης άκρων.

Από περίπτερα αυτά που μου έκαναν την μεγαλύτερη εντύπωση, ήταν του "Τέλη Κίκερη", που έδειχνε ζωντανά κούρεμα και αλλαγή στο χρώμα των μαλλιών, και μια επιχείρηση που αφορά την ζωγραφική σώματος (body painting στα αγγλικά, αλλά μεταξύ μας, τα σχέδια δεν είχαν κανένα ενδιαφέρον.. Τα μοντέλα όμως είχαν!)

Επίσης ο εκπαιδευτικός όμιλος Data type, το περίπτερο της C-Marso (και τα δύο είναι εργαστήρια ελευθέρων σπουδών για μακιγιάζ, περιποίηση άκρων κλπ.), και κάποια που έκαναν επίδειξη μασάζ..... Μόνο που το έβλεπα ήθελα να κοιμηθω.. Αλλά δυστυχώς δεν μου έκαναν....

Ωραίο και με ποικιλία ήταν και το περίπτερο της TOYOKO, όπως επισης και της εταιρίας που εκδίδει το περιοδικό "extention", το οποίο διάβασα και μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον!


Κάποια μειονεκτήματα ήταν τα υπερβολικά πολλά διαφημιστικά που σου μοίραζαν όπου κ αν βρισκόσουν, η ατελείωτη ουρά μέχρι να βγάλω τη ρημαδοκάρτα εισόδου, το μέγεθος της έκθεσης (ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ ΧΩΡΟΣ!!) και οτι είχε πολύ λίγα περίπτερα με θέμα την κομμωτική!


Και το καλύτερο σας το άφησα για το τέλος..

Κάπου πήρε το μάτι μου αυτό... Δείτε το!


"Η έκθεση αυτή γίνεται 2 φορές το χρόνο, και η επόμενη θα γίνει τον Μάιο"

Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2008

Friends for ever!!

Θυμάμαι καμιά φορά τον εαυτό μου ,λίγο πρίν το γυμνάσιο... 'Ημουν πολύ "κλειστό" παιδί! Δεν έκανα εύκολα παρέες πιο πρίν. Ούτε ενδιαφέροντα είχα...

Απο την πρώτη γυμνασίου και μετά όμως άλλαξαν όλα! Γνώρισα μερικές από τις καλύτερες φίλες μου σήμερα, δεν κάνω πολύ παρέα με όλες βέβαια, αλλά το σημαντικό είναι πως όταν τις χρειάζομαι είναι δίπλα μου! Και αυτό εκτιμώ περισότερο στους φίλους μου. Να με ακούν όταν έχω τις μαύρες μου, και να μου δείχνουν οτι μ'αγαπούν σε κάποια δύσκολη φάση μου..

Στην πρώτη γυμνασίου γνώρισα και την Χ.. Με την Χ. λοιπόν, γίναμε κολλητές από το πρώτο διάλειμα! Θυμάμαι, ήταν το πρώτο παιδί της τάξης μου που με πλησίασε, και θα το θυμάμαι πάντα! Στην πρώτη γυμνασίου κάναμε μαζί ότι τρέλα μπορούσε κανένας να φανταστεί..

Είχαμε και κάτι απίστευτα μεγάλα κενά, και δεν γινόταν να καθίσουμε ήσυχες!

Στην δευτέρα γυμνάσιου, λίγο μετά την αρχή της σχολικής χρονιάς, μας άλλαξαν τμήμα .. Και χωριστήκαμε αναγκαστικά.. Ούτε που θέλω να θυμάμαι εκείνη τη μέρα, που έκλαιγα όσο δεν είχα ξανακλάψει ποτέ.. Ήταν σαν να ήξερα οτι αργότερα θα χωριζόμασταν κανονικά!

Πέρασαν τα χρόνια, δευτέρα και τρίτη γυμνασίου είμασταν μια χαρά, κολλητές όσο δεν πήγαινε! Όταν πήγαμε ξανά σχολείο στην πρώτη Λυκείου, ένιωσα ένα χάσμα ανάμεσά μας, λες και κάτι είχε γίνει και δεν το είχα καταλάβει.. Σιγά σιγά άρχισε να απομακρύνεται. Όταν της το έλεγα μου έλεγε όχι και όχι, όμως δεν την πίστευα, κάτι είχε αλλάξει απέναντί μου και ήταν φανερό. Μέχρι που κάποια στιγμή δεν μιλούσαμε καν.

Όταν είμασταν πιο μικρές είχαμε το συνήθειο να γράφουμε γράμματα η μία στην άλλη, κια λέγαμε πολλά. Και αυτός ήταν ο τρόπος που της είπα το "αντίο" στην δευτέρα λυκείου, όταν αποφάσισε να αλλάξει σχολείο. Της έγραψα ένα γράμμα στο οποίο της έλεγα όλα αυτά που αισθανόμουν. Την προδοσία και τη θλίψη που αισθανόμουν από τότε που δεν ξαναμιλήσαμε.

Μετά από 2 μέρες με πήρε τηλέφωνο. Ήταν έκπληξη για μένα. Σχεδόν δεν την αναγνώρησα! Μιλήσαμε αρκετή ώρα, εκείνη μίλαγε για την ακρίβεια, εγώ την άκουγα κ έκλαιγα. Μου έλεγε οτι απλά χαθήκαμε γιατί αλλάξαμε παρέες και απομακρυνθήκαμε και διάφορα τέτοια..
Και από κείνη τη μέρα μιλήσαμε μόνο μια φορά στα γενέθλια της που την πήρα εγώ.


Πρίν από μια εβδομάδα περίπου, ήμουν έξω για καφέ με το αγοράκι μου..
Χτυπάει το τηλέφωνο σε κάμια άσχετη στιγμή, άγνωστος αριθμός. Το σηκώνω, και δεν πίστευα στα αυτιά μου.. Ήταν η Χ... Δεν το πίστευα!! Μιλήσαμε λίγο, με φανερή την αίσθηση της έκπληξης, του ενθουσιασμού και της συγκίνησης στα μάτια μου, και είπαμε οτι θα ξαναμιλήσουμε.

Και όντως ξαναμιλήσαμε! Με βρήκε στο facebook, ανταλλάξαμε και msn, και είπαμε πολλά. μου είπε οτι δεν μου άξιζε να με παρατήσει έτσι χωρίς να μου αξιζει και οτι με σκεφτόταν πολύ συχνά. Ήθελε λέει να με πάρει τηλέφωνο πολλές φορές, αλλά δίσταζε, γιατί φοβόταν την δική μου αντιμετώπιση. Είπαμε πολλά, θυμηθήκαμε πολλά, και πραγματικά ήταν από τις πιο συγκινιτικές στιγμές της ζωής μου!
Μόνο που θυμάμαι την γελοία φάτσα μου, ενώ κοίταγα την οθόνη του laptop μου περιμένοντας να δώ το επόμενο μήνυμα της, με πιάνουν γέλια! Δεν της κράτησα ποτέ κακία που με απομάκρυνε, είχε τους λόγους της και μου τους εξήγησε..
Πραγματικά την αγαπάω πολύ, και δεν θέλω να την ξαναχάσω!
Κοριτσάκι μου,να'σαι πάντα ευτυχισμένη...!

Και από ότι καταλαβαίνω τώρα, ίσως το friends for ever που γράφαμε τότε να μην ήταν απλά παιδικές χαζομάρες..
Το τραγουδάκι παρακάτω, ήταν το τραγούδι μας από την πρώτη γυμνασίου.
Αφιερωμένο!



Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2008

Τρέλααα!!


Σε μία περίεργη διάθεση βαρεμάρας , καθόμουν στον υπολογιστή, και έβαλα τη λέξη "τρέλα" στο google. Η πρώτη εικόνα που είδα ήταν αυτή.

Και δειχνει ακριβώς αυτό που αισθάνομαι αυτό τον καιρό!

Με τρελαίνεις!!

Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2008

Φθηνοπώριασε...



Η μήπως καλύτερα να πω χειμώνιασε?
Πίστευα πως την είχα γλιτώσει απο την περιβόητη γρίπη για την οποία όλη λένε πως φταίει ο καιρός...
Και ναι, το λέω και εγώ τώρα, ΦΤΑΙΕΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ.
Γιατί όπως σήμερα, αν έχει μια κρύο μια ζέστη, δεν ξέρεις τι να φορέσεις με αποτέλεσμα να την πατάς!
Και την πάτησα αγαπητοί μου.... Την πάτησα την πιο ακατάλληλη στιγμή, γιατί άρχισα σχολή, και δεν πρέπει να κάνω απουσίες... Ευτυχώς ακόμα πυρετό δεν έχω, αλλά από ότι καταλαβαίνω, θα μου ανέβει σύντομα...
Γαμώτο, και δεν μ'αρέσει να είμαι άρρωστη॥

Αλλά το θέμα ξέρετε ποιό είναι?

Το καημένο, το άτυχο αγοράκι μου.... Τι τραβάει κ αυτό.... Μιλάγαμε σήμερα, κ του γκρίνιαζα συνέχεια, πώς είμαι και δεν μπορώ, κ το ένα, κ το άλλο.... Πιστέψτε με, με αυτά που τραβάει από μένα, είναι ήρωας! Και όταν του το λέω, λέει "έλα μωρέ, σιγά ,τι τραβάω!"

Αλλά τώρα που το σκέφτομαι, και λίγα σου κάνω! Μα όχι, πείτε μου... Πώς θα αντιδρούσατε στην φράση "Μωρό μου, δεν μπορώ να σου μιλήσω τώρα, γιατί παίζω Pro." ΑΜΑΝ ΑΥΤΟ ΤΟ PRO!!! Όλες οι φίλες μου το ίδιο πρόβλημα έχουν.... Ακούτε εσείς τα αγοράκια?? Η φράση αυτή χτυπάει στο μυαλό μας σαν καμπανάκι (κακό καμπανάκι..), είναι σαν να ακούτε εσείς απο μας, "Μωρό μου δεν μπορώ να σου μιλήσω τώρα, βάφω τα νύχια μου!"
(Αν και εγώ καταφέρνω και να μιλάω στο τηλέφωνο, και να βάφω τα νύχια μου...)

Ένα ακόμα νέο μου, είναι οτι επιτέλους άνοιξε η σχολή μου μετά από τέσσερις μήνες! Είδα τα κοριτσάκια μου, που μου είχαν λείψει πολύ!! Και διαπίστωσα κάτι που πολύ με χαροποίησε.. δεν θα έχουμε τους ίδιους καθηγητές.. Βέβαια, μερικές "μαθήτριες" παραμένουν δυστυχώς στο τμήμα μου... Δεν είναι οτι είμαι κακός άνθρωπος, δεν έχω πειράξει ποτέ κανέναν (τουλάχιστον, όχι χωρίς να το αξίζει॥) απλά κάποιοι άνθρωποι, μόνο και μόνο που σε κοιτάνε δεν έχεις καμία όρεξη για συναναστροφές μαζί τους॥ Αν μου ήμουν μόνο εγώ στο τμήμα μου, θα πίστευα οτι κάτι φταίει σε μένα, αλλά αφού με όλους έτσι είναι αυτές οι τέσσερις, οκ, ηρεμώ... Απλά δεν υπάρχουν και τέλος!

Και επειδή χωρίς μουσικούλα δεν περνάει η μέρα, σας έχω εδώ το τραγούδι της ταινίας Deep End (την οποία δεν έχω δει καν) με το οποίο έχω κολλήσει της τελευταίες μέρες!
Καλό χειμώνα κοιπόν, και να περνάτε όμορφα!!



Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 2008

Ένα τραγούδι του Χάρη

Υπέροχο τραγουδάκι, που το θυμήθηκα τώρα πρόσφατα, αν και είναι αρκετά παλιό!
Ελπίζω να σας αρέσει!

(Αφιερωμένο...Ξέρεις εσύ...)

Σ'ευχαριστώ - Χάρης Βαρθακούρης




Έρωτά μου ψάχνω λόγια να βρω

να σου πω σ' αγαπώ

μα το ξέρω είναι λίγο κι αυτό

η ζωή μου πήρε χρώμα και φως

κι από τώρα και μπρος

νιώθω πλάι σου πιο δυνατός



Πρώτη μου φορά

νιώθω την ανάγκη

θέλω να σου πω



Σ' ευχαριστώ που ήρθες στη ζωή μου

ήρθες την πιο κατάλληλη στιγμή

η αγκαλιά σου είναι δύναμή μου

κι ο έρωτας λόγος για να ζω



Έρωτά μου, όνειρό μου τρελό

στο δικό σου ουρανό

έχω βγάλει φτερά και πετώ

επιτέλους βρήκα κάτι κι εγώ

ένα γέλιο γλυκό

μια ζεστή αγκαλιά να χαθώ



Πρώτη μου φορά

νιώθω την ανάγκη

θέλω να σου πω



Σ' ευχαριστώ που ήρθες στη ζωή μου

ήρθες την πιο κατάλληλη στιγμή

η αγκαλιά σου είναι δύναμή μου

κι ο έρωτας λόγος για να ζω


Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2008

Madagascar!!!




Οκ, το παραδέχομαι!
Βλέπω κινούμενα σχέδια!


Χθές το βράδυ, ενώ περίμενα να περάσει η ώρα για να βγώ με το amore όπως λέει και η κολλητή μου, καθόμασταν με την φίλη μου και δεν είχαμε τι να κάνουμε.


Της πρότεινα λοιπόν, όπως κλασσικά κάνω, "Θέλεις να δούμε κινούμενα σχέδια??????"

Η απάντηση της με ξάφνιασε μπορώ να πώ, γιατί σπάνια βλέπει dvd! Την κατάφερα λοιπόν, και αποφασίσαμε να δούμε την "Μαδασκάρη".


Σε όσους δεν την γνωρίζουν, δείτε το επόμενο βιντεάκι!!


Και ίσως να με δικαιώσετε που ακόμα βλέπω κινούμενα σχέδια!





Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου 2008

Η διαφορές ενός Γερμανού και ενός Έλληνα!

(ζητώ συγνώμη για συγκεκριμένες λέξεις, αλλά ήθελα να το αποδώσω όπως το βρήκα!)


Γερμανός: Σοβαρά; Απίστευτο! Εντυπωσιακό!
Έλλην: Πω, πω κουφάθηκα ρε πούστη!

Γερμανός: Δε με απασχολεί ιδιαίτερα το συγκεκριμένο ζήτημα.
Έλλην: Στ 'αρχίδια μου!

Γερμανός: Μου αρέσουν οι προκλήσεις.
Έλλην: Γαμώ την τύχη μου! Κι άλλη στραβή!

Γερμανός: Δεν είχα σχέση με το συγκεκριμένο εγχείρημα..
Έλλην: Τι στο διάολο έχω να κάνω εγώ με αυτή την παπαριά !

Γερμανός: Θα είναι δύσκολο να συντονίσουμε τις ενέργειές μας...
Έλλην: Να πάει να γαμηθεί και να το κάνει μόνος του ο καριόλης!

Γερμανός: Ναι, οπωσδήποτε σήμερα θα μπορέσω να δουλέψω μερικές ώρες παραπάνω.
Έλλην: Ωραία! Και κερατάς και δαρμένος!

Γερμανός: Δε γνωρίζει ο συνάδελφος το συγκεκριμένο πρόβλημα.
Έλλην: Είναι εντελώς μαλάκας!

Γερμανός: Με συγχωρείτε...
Έλλην: Έεεεε! Εσύ!

Γερμανός: Με συγχωρείτε κύριε!
Έλλην: Έεεε! Εσύ! Ναι, εσύ ρε μαλάκα!

Γερμανός: Ο προϊστάμενος δεν έμεινε ιδιαίτερα ευχαριστημένος με το αποτέλεσμα.
Έλλην: Είστε όλοι άχρηστοι!

Γερμανός: Λυπάμαι αλλά δε μπορώ να σας εξυπηρετήσω...
Έλλην: Δε γαμιέσαι λέω γω!

Γερμανός: Επιτέλους αναγνωρίστηκαν οι προσπάθειές της.
Έλλην: Τι; Πήρε προαγωγή ; Αναρωτιέμαι πόσους από το διοικητικό συμβούλιο έχει τσιμπουκώσει...

Γερμανός: Μήπως θυμάσαι που τοποθέτησες τα έγγραφα που σου έδωσα;
Έλλην: Τι τα έκανες τα κωλόχαρτα;

Γερμανός: Νομίζω πως η πρότασή σου είναι ανεφάρμοστη.
Έλλην: Καλά, σκατά έχεις στο μυαλό σου;

Γερμανός: Το νέο αίτημα του για αύξηση απορρίφθηκε.
Έλλην: Πάλι τα αρχίδια μου πήρε!

Γερμανός: Δεν υπάρχουν περιθώρια για περαιτέρω ανέλιξη.
Έλλην: Θα ψοφήσεις και θα είσαι ακόμα κλητήρας!

Γερμανός: Το φωτοτυπικό έχει τεθεί εκτός λειτουργίας.
Έλλην: Πάλι χάλασε η μπακατέλα!

Γερμανός: Οι συνθήκες εργασίας δεν είναι οι ιδανικότερες.
Έλλην: Μπουρδέλο έχουμε καταντήσει!

Γερμανός: Ο ανελκυστήρας δεν λειτουργεί.
Έλλην: Κύριος! Από τα σκαλιά, κι άμα σ' αρέσει!

Γερμανός: Νομίζω πως ο προϊστάμενος είναι σήμερα σε καλή διάθεση.
Έλλην: Είναι ακόμα τύφλα από χθες.

Γερμανός: Πρέπει να ενταθούν οι προσπάθειές σας.
Έλλην: Σκουλήκια! Θα δουλέψετε μέχρι να λιώσετε!

Γερμανός: Το αποτέλεσμα είναι μάλλον φτωχό.
Έλλην: Καλά τόση ώρα για αυτή τη μαλακία;

Γερμανός: Καλημέρα κύριε Διευθυντά!
Έλλην: Καλώς τ'@ρχιδια μας τα δυο.

Γερμανός: Το κάπνισμα πρέπει να το περιορίσουμε.
Έλλην: Ρε σεις! Τεκέ το κάναμε εδώ μέσα!

Γερμανός: Η εταιρεία μας σκέφτεται.
Έλλην: Μας έχουν γραμμένους

Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου 2008

Περίεργες σκέψεις σε περίεργες ώρες.....

Κι όμως μου πάνε όλα καλά.........
Κι όμως αισθάνομαι τόσο γεμάτη......
Τι φταίει τότε που απόψε το μυαλό μου έχει κατακλυστεί από σκέψεις, που δεν μπορώ ούτε καν να εξηγήσω.. Σκέψεις που δηλητηριάζουν αυτό το τόσο όμορφο συναίσθημα που βιώνω τον τελευταίο καιρό... Σκέψεις που είναι απλά παιδιά της ανασφάλειας που είχα πάντα, μήπως κάτι δεν κάνω σωστά, μήπως μία λάθος κίνηση καταστρέψει αυτά που με τόσο κόπο κέρδισα...
Είναι μια πολύ περίεργη νύχτα άπόψε, που συντροφιά με τις αγαπημένες μου μπαλάντες προσπαθώ να βάλω σε μία τάξη τις σκέψεις μου και τις ανασφάλειες μου..
Γιατί είμαι πραγματικά καλά, είμαι πραγματικά ευτυχισμένη όσο δεν ήμουν ποτέ, και είναι τόσο άδικο... Είναι άδικο απλά με το μυαλό μου να καταδικάζω κάτι που μόλις έχει αρχίσει...
Όμως είναι και ο φόβος στη μέση....Ο φόβος για το άγνωστο αύριο που ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου φέρει.... Ίσως να είναι καλό, ίσως και κακό... Ποτέ δεν ξέρεις....Ίσως γι'αυτό να είναι έτσι απόψε η νύχτα.... Γιατί μου βγαίνουν όλα τώρα...
Ίσως γιατι απλά θέλω μια επιβεβαίωση οτι όλα είναι εντάξει και οτι δεν θα χαλάσει τίποτα από όσα ζω....Ίσως απλά και μόνο επειδή ξέρω οτι είσαι κάπου εκει έξω μόνος και εγώ δεν είμαι μαζί σου.... Ίσως επειδή δεν χτυπάει το τηλέφωνο να μου πείς οτι όλα είναι καλά...
Όλα είναι υπερβολικά....
Είμαι υπερβολική άραγε?
Είμαι τόσο παρανοική που σκέφτομαι τόσο πολύ το τι θα συμβεί αύριο, που δεν μ'αφήνει να ζήσω το σήμερα?
Όμως είναι και το χθές..... Αυτό είναι η αιτία του κακού.... Οι πληγές τώρα κλείνουν, και σ'ευχαριστώ.... Μου δίνεις πολλά χωρίς να το καταλαβαίνεις, απλά και μόνο με ένα σου βλέμα, και το χαμόγελο που μ'αρέσει...
Προσπαθώ να βάλω σε μία τάξη όλα όσα σκέφτομαι, γιατί ξέρω οτι δεν σου αξίζει να σκέφτομαι τόσα πολλά ενώ εσύ είσαι τόσο ξεκάθαρος....
Στο υπόσχομαι, σε εμπιστεύομαι....
Απλά απόψε είναι μια περίεργη νύχτα για μένα... Αλλά αυτά παθαίνει όποιος ακούει downιάρικα τραγούδια.... Χαλαρώνει και πέφτει....
Σε περιμένω....
Θα με ανεβάσεις?....

Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου 2008

Τι τραβάμε κ εμείς οι "αγγλομαθείς"......



Ακόμα δεν ξέρω τι ήταν αυτό που με έκανε να αρχίσω κάτι που δεν ήθελα προσωπικά....

Και να που τώρα το "λούζομαι" κανονικά! Τι εννοώ?.......


Ο πατέρας μου είχε 2 μεγάλα όνειρα για την κόρη του, το ένα ήταν να γίνω ηθοποιός (άκου τώρα...) και το άλλο να γίνω μουσικοσυνθέτης....

Βέβαια, ο καθένας μπορεί να σκέφτεται ΟΤΙ ΘΕΛΕΙ...Όχι όμως και να σου επιβάλει να κάνεις αυτό που θέλει...

Ευτυχώς τόσα χρόνια τα γλίτωσα και τα δύο, όμως ηταν και κάτι που μου "φορτώθηκε" κανονικα.....


Και ναι είναι τα αγγλικά.... Με πολύ κόπο κατάφερα να πάρω το πρώτο πτυχίο! Mόνο σαμπάνια που δεν άνοιξε ο πατέρας μου από τη χαρά του όταν του έφερα το χαρτί που έλεγε οτι επιτέλους (μετά απο 3 προσπάθειες και αμέτρητες ώρες στα φροντιστήρια) πήρα το ρημάδι το Lower. Μακάρι 'ομως να σταματούσαν εκεί τα βασανά μου....


Ο μπαμπάκας μου, αρχικά γλυκάθηκε απο το πρώτο χαρτί και για λίγο καιρό, δεν μου είχε κάνει καμία συζήτηση..... Τζάμπα χάρηκα.... Τώρα παιδεύομαι να πάρω το Proficiency... Τα έχω βρεί μπαστούνια σας το ομολογώ...

Να με δώ πώς θα πάω να δώσω το Δεκέμβρη...
Είμαι σε άσχημη μοίρα, το παραδέχομαι...

Πέμπτη 28 Αυγούστου 2008

Καλώς σας βρήκα!

Καλώς ήρθα λοιπόν κι εγώ στη μεγάλη σας παρέα!
Μόλις έφτιαξα τον "δικτυακό μου τόπο" όπως το λένε! Δεν ξέρω αν ήταν καλή ιδέα που το άρχισα, (γιατί δεν έχω και ταλέντο σε κάτο τέτοια!) αλλά θα φανεί στην πορεία!
Οι διακοπές που μόλις τελείωσαν ήταν οι ωραιότερες που έχω περάσει, μαζι με τις περσινες!
Παρόλο που δούλευα, είχα τη συμπαρασταση όλων των παιδιών που έρχονταν κάθε βράδυ και έτρωγαν στο μαγαζι που δούλευα!
Έχασα πολλά πράγματα, όπως το πάρτυ και τα γανέθλια, αλλά έχω πολύ όμορφες αναμνήσεις και θα βοηθησουν να περασει ο χειμώνας!
Αγάπες μου περάσαμε τέλεια, και του χρόνου θα είναι ακόμα πιο ωραία!Βέβαια θα μου μείνει και το ταξίδι της επιστροφής, που αν και ηταν 10 ώρες, ούτε καν που τις καταλαβα μαζι σου!

Να'στε όλοι καλά και θα τα ξαναπούμε σύντομα!

Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2008

Απολογισμός...

Μια χρονιά που φεύγει, μια χρονιά που έρχεται...

Τελευταίο ποστάκι για το 2008, που μου έφερε τόσα καλά, και πήρε τόσα άσχημα....

Ας αρχίσουμε όμως!
  • Πρώτα πρώτα, το 2008 σταμάτησα μια δουλειά που δεν θα είχα καθόλου μέλλον.. Το σκεφτόμουν από το καλοκαίρι, όμως δεν το είχα πάρει απόφαση.
  • Με δέχτηκαν όμως σε μια σχολή που είχα κάνει αίτηση, και τελικά έκανα μια νέα αρχή σε κάτι τελείως καινούριο. Με την κομμωτική δεν είχα καμία σχέση, και για να πώ την αλήθεια, δεν μ'αρεσε στην αρχή. Σκεφτόμουν πολύ σοβαρά να τα παρατήσω, τελικά όμως όσο πάει μ'αρέσει περισσότερο!
  • Μαζί με τη σχολή άρχισα και άλλα πράγματα βέβαια. Δύο από τους στόχους μου (οκ, τουλάχιστον να τα αρχίσω!!) ήταν τα αγγλικά και η πληροφορική. Είναι δύο χαρτιά που πιστεύω οτι θα με βοηθήσουν γενικά.
  • Έγινα πιο θαρραλέα. Πρίν αν ήθελα κάτι ή από τους γονείς μου ή από οποιονδήποτε, δεν τολμούσα να το ζητήσω. Τώρα πια δεν είμαι έτσι! Μπορώ να πώ οτι απέκτησα θάρρος με το που μπήκε το 2008!
  • Και κάπως έτσι εξηγείται το οτι πήγα διακοπές με τις φίλες μου μόνη μου φέτος (οκ, στο χωριό μου πήγα, αλλά οι γονείς μου δεν ήταν μαζί!), και περάσαμε 10 υπέροχες μέρες, με το μεθύσι μας, τις τρέλες μας, και τα κρουασάν κάθε πρωί που γυρνούσαμε από όπου είχαμε πάει.. Αχ, τι ωραία...
  • Και μιας που μιλάμε για καλοκαίρι, το 2008 μου έφερε και κάτι πολύ γλυκό που δεν θέλω να τελειώσει και αυτό άδοξα...
  • Όπως η προηγούμενη σχέση μου, η οποία το 2008 έφυγε οριστικά και από τη ζωή μου και από το μυαλό μου! Δεν μετανοιώνω φυσικά, έμαθα και από αυτό, και είχε πολύ πλάκα, το παραδέχομαι!
  • Τέλος, αυτή τη χρονιά αισθάνομαι πιο γεμάτη, πιο δημιουργική, δίνω περισσότερα, γνώρισα καινούρια άτομα που νιώθω πολύ κοντά μου και δεν θέλω να χάσω!!!

Και μετά τον απολογισμό της χρονιάς που φεύγει, έρχονται και οι απαιτήσεις της χρονιάς που έρχεται!!

Άγιε μου Βασίλη άνοιξε καλά τα αυτιά σου....

  • Υγεία για εμένα, τα αγαπημένα μου πρόσωπα και όλο τον κόσμο φυσικά!
  • Ηρεμία, αγάπη και γαλήνη στο σπίτι μου (και σε κάθε σπίτι...) , να σταματήσω να μαλώνω με τον αδερφό μου και τον πατέρα μου επιτέλους! (παρεπιπτόντως, οι σχέσεις μας αποκαταστάθηκαν πλήρως!!)
  • Να τελειώσω με επιτυχία την σχολή μου, και αν γίνεται καμία υποτροφιούλα, ε καλέ μου άγιε??
  • Να πάρω το proficiency... (ναι καλά....)
  • Και το ecdl !
  • Να είμαι καλά στη σχέση μου...
  • Να μην μετακομίσω... έχω βολευτεί τόσο στον Κορυδαλλό που δεν θέλω να φύγωωωω! 11 χρόνια είμαι εδώ, δεν λέει...
  • Να βάψω το δωμάτιο μου!!
  • Να πάω να ακούσω το Σάκη στο Starz (ναι, ντροπή μου, δεν έχω πάει ακόμα.....)
  • Και αν γίνεται να τον γνωρίσω από κοντά'! (δεν νομίζω να μπορέσω να σας περιγράψω την στιγμή.. θα έχω λυποθυμήσει!!!)

Πωπώ..... πολλά είναι..... άσε δεν γράφω άλλα γιατί στο τέλος δεν θα γίνει τίποτα!!

ΑΑΑΑΑΑ! Ξέχασα!!! Θέλω ένα κουνελάκι............

Και τώρα σειρά έχουν οι ευχές προς όλους εσάς!

Εύχομαι όλοι οι blogοφίλοι μου να περάσουν μια τέλεια χρονιά, να φέρει ότι έχουν ζητήσει, υγεία, ευτυχία, αγάπη και γαλήνη στις οικογένειες σας και πολλή έμπνευση για ποστάκια!!

Πολλά φιλιά !! Θα τα πούμε του χρόνου!!

Καλή χρονιά!!!

Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2008

Χριστούγεννα στην Ακτή Πειραιώς!




Πέρασαν και τα Χριστούγεννα, αναμονή για την Πρωτοχρονιά...

Πήγαμε τελικά στην ακτή Πειραιώς, περάσαμε πολύ ωραία, ακόμη και κάποια άτομα που δεν είχαν και σε μεγάλη υπόληψη κάποιους από τους συντελεστές του προγράμματος..

Το πρόγραμμα άρχισε στις 10 και μισή περίπου με κάτι απρόσμενο....
Δεν θα σας το πώ όμως για να μην το χαλάσω σε κάποιον που θέλει να πάει!

Προσπάθησα να τραβήξω βίντεο και φωτογραφείες, αλλά το κινητό μου δεν έχει και την καλύτερη ανάλυση, οπότε θα περιοριστούμε σε βιντεάκια από το λατρεμένο πια, YouTube!!







Και αυτό το τελευταίο, είναι αφιερωμένο σε ένα Γιάννη που το χάρηκε πολύ αυτό το τραγουδάκι!!





Κατά τα άλλα, πέρασαν όμορφα και αυτά τα Χριστούγεννα.
Με τον μπαμπά μου ακόμα δεν έχουν αποκατασταθεί πλήρως οι σχέσεις μας, αλλά κάλα πάει το πράγμα θέλω να πιστευω!

Ελπίζω να περάσατε καλά κ εσείς αυτά τα Χριστούγεννα!
Τα παραπάνω τραγούδια, ήταν αυτά που μου άρεσαν περισσότερο από το πρόγραμμα!

Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2008

Χάλια στο παρα 5...

Δεν είχα σκοπό να κάνω ανάρτηση πρίν τα Χριστούγεννα.... Δεν πίστευα οτι η διαθεσή μου θα πέσει τόσο μόλις 2 μέρες πρίν τις γιορτές...
Είμαι χάλια.
Νιώθω να πνίγομαι, δεν το αντέχω.
Χθές τι βράδυ είχα έναν απαίσιο τσακωμό με τον πατέρα μου..
Είπαμε τόσα λόγια, δεν έχουμε ξαναμαλώσει έτσι. Ειδικά με τον πατέρα μου...
Και να φανταστήτε οτι το όλο σκηνικό άρχισε επειδή φόραγα τα γάντια μέσα στο σπίτι..
Και κατέλειξε σε κάτι εντελώς άσχετο....
Δεν θέλω να έχω τέτοια σχέση με τους δικούς μου...... Αισθάνομαι τους τοίχους να με πνίγουν, δεν μπορώ..........
Όπως και να είμαι όμως, πάντα έχω χώρο στο μυαλό μου για Σάκη..
Επίκαιρο τραγουδάκι... Ελπίζω να σας αρέσει όπως σε μένα...


Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2008

Στολίσαμε No2!

Και φυσικά οι περιπέτιες μου δεν τελείωσαν...
Σε προηγούμενο ποστ, είχατε δει αποκλειστικά το στολισμό του δέντρου μας.
Όμως η μαμά μου είχε άγριες διαθέσεις!!
Και τελικά, ούτε το υπόλοιπο σπίτι τη γλίτωσε!!
Πάρτε μια ιδέα.....







Το μικρό βιολί, σημάδι οτι έπαιχα κάποτε, δώρο μιας πολύ καλής μου φίλης!

Είναι στη θέση αυτή από τα Χριστούγεννα του 2000... Φέτος (πρίν από λίγο!!) το έβαλα στο δικό μου δεντράκι...








Η καθιερωμένη κάλτσα στο καλοριφέρ....




Τα λατρεμένα αγιοβασιλάκια πάνω στην TV!!








Το παρακμιακό δεντράκι που έβαλα στο δωματιο μου(έβαλα κ ένα καραβάκι στα κλαδια του, έτσι για ξεκάρφωμα!)




Το παρακμιακό δεντράκι του αδερφού μου (και της έλεγε "δεν το θελωωωωωωωωωωωω")

Μέχρι τα Χριστούγεννα δεν θα τα ξαναπούμε! Εύχομαι σε όλους καλά Χριστούγεννα, με αγάπη, υγεία, σε εσάς και στις οικογένειές σας!
Όπως σας έλεγα σε προηγούμενο ποστάκι, σκεφτόμασταν με την παρέα μου να πάμε Στην Ακτή Πειραιώς για τα Χριστούγεννα. Τελικά το αποφασίσαμε, και από κει που μετά βίας μαζεύαμε 8 άτομα, διπλασιαστήκαμε, και έχουμε κλείσει τραπέζι για 16!
Με τη σχολή τελειώνω επιτέλους την Τρίτη 23 του μηνός, και αρχίζουμε στις 7 του άλλου χρόνου πια! Με τα φροντιστήρια μου την Τρίτη τελειώνουν κ αυτά, και είμαι τόσο χαρούμενη!!
Α! δεν θα δουλέψω τελικά όπως σας έλεγα!
Καλές γιορτές, να περνάτε όμορφα, και χρόνια πολλά σε όσους γιορτάζουν!
Και το λέω σε σένα για να το ξέρεις....
All i want for christmas is you (and only you..)








Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2008

Στολίσαμε!!!














Ναι ναι, στολίσαμε κ εμείς!!
Αγαπημένο μου μικρό, του χρόνου θα σε φωνάξω σίγουρα!!
Όπως σας υποσχέθηκα σε προηγούμενο post, μόλις είδατε τις αποκλειστικές φωτογραφίες!
Κ επειδή μου ήρθε τώρα, κ μ'αρέσει πολύ πάρτε και τραγουδάκι....


Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2008

Νέα, και άλλα......

Εδώ στον Κορυδαλλό, έχουν κλείσει την κεντρική λεωφόρο, γιατί θα φέρουν εδώ τους αστυνομικούς.
Πειράζει που φοβάμαι? Κάτι δεν μου πάει καλά. Σίγουρα θα γίνουν φασαρίες, και μακάρι να μην επεκταθούν κοντά στο σπίτι μου, γιατί δεν τα μπορώ αυτά. Μακάρι να ηρεμίσουν τα πράγματα.. Το παιδάκι δεν πρόκειται να γυρίσει, ακόμα κ αν κάψουν όλοι την Ελλάδα. Ξέρω οτι δεν είναι μόνο αυτή η αιτία, δεν τα κάνουν οι πραγματικοί διαδηλωτές.. Όλα αυτά είναι αποτέλεσμα της όλης κρίσης που επικρατεί στην χώρα μας.. Συμφωνώ με εσας που μου είπατε στο προηγούμενο ποστ μου, οτι φταίμε κ εμείς για όσα γίνονται..

Κατά τα άλλα, όλα καλά για μένα.

Έχω αρχίσει εδώ και 2 εβδομάδες αγγλικά για τo proficiency σε καινούριο τμήμα, μ'αρέσει πάρα πολύ! Το κλιμα μέσα στην τάξη είναι ακριβώς αυτό που ήθελα, είμαστε 5 κορίτσια, και ευτυχώς φαίνονται νορμάλ!΄

Η σχολή μου υπολειτουργεί αυτή την εβδομάδα. Πράγμα που μου φαίνεται πολύ περίργο, γιατί και σεισμός 800 ρίχτερ να κάνει, ο διευθυντής θα πει να πάμε..
Εδώ πανελλαδική απεργία έχει, αυτός εκείιιιιιιι, δεν τον νοιάζει πώς θα πάμε, αλλά να πάμε.
Και οι απουσίες να μπαίνουν κανονικά....

Σχετικά με το ταξίδι που ήθελα να κάνω, δεν μου έκατσε τελικά, γιατί οι λατρεμένοι μου γονείς αποφάσισαν να γυρίσουν το Σάββατο που μας πέρασε. Οκ, δεν έφταιγαν εκείνοι, είχε απαγορευτηκο...
Σημασία έχει οτι εγώ δεν πήγα πουθενα..
Αλλά και πάλι, την βόλτα μου την έκανα, και άλλαξα λίγο παραστάσεις. Πήγαμε στη Βάρκιζα, και μετά από λίγες μέρες στη Βουλιαγμένη, που είναι πολύ ωραία. Θα ήθελα πολύ να έχω σπίτι εκεί.. Αλλά κ αυτό που έχω τώρα μου φτάνει!

Πήρα απόφαση οτι θα δουλέψω τα Χριστούγεννα στο μαγαζί που δούλευα πρίν. Θέλω να κάνω και να πάρω πολλά πράγματα (δώρα,ρούχα και άλλα πολλά...), και επειδή δεν μπορώ να είμαι πάντα στο "μπαμπά δώσε μου", θα με υποδεχτεί με χαρά το πρώην αφεντικό μου.!

Έχει πάει κανένας στην Ακτή Πειραιώς?? Συζητάμε να πάμε με την παρέα μου για Χριστούγεννα.. και θέλω εντυπώσεις!

Δέντρο, και γενικότερα το σπίτι δεν το έχουμε στολίσει, και η μάνα μου ορύεται, αλλά μόλις γίνει, θα το δείτε σε αποκλειστική φωτογράφηση!





το βιντεο είναι αφιερωμένο στις μέρες αυτες....

Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008

Χωρίς τίτλο..

Δεν ξέρω πώς να χαρακτηρίσω την κατάσταση που επικρατεί τις τελευταίες μέρες..
Όλα μοιάζουν με εμπόλεμη ζώνη. Μια ζωή χάθηκε τόσο άδικα, και αυτός που την αφαίρεσε θα αθωωθεί.
Πόσο έχει χαθεί το νόημα της ανθρώπινης ζωής..
Τηλεόραση δεν βλέπω, γράφω μόνο για όσα ακούω. Μια ζωή χάθηκε και μαζί της θα χαθούν και πολλές ακόμα, ανθρώπων που χάνουν τις περιουσίες τους σε 2 λεπτά.
Για να μην παρεξηγηθώ, δεν είμαι κατά τις αντίδρασης ενάντια στους "από πάνω", όχι όμως καταστρέφοντας την περιουσία ενός ανθρώπου που παλεύει με νύχια και με δόντια για να κρατήσει μια μικρή επιχείρηση.
Θέλετε να αντισταθείτε και να διαμαρτηρηθείτε?
Κάντε μια πορεία, μια διαδήλωση!! Όχι όμως αυτό το πράγμα..
Και το ξαναλέω, δεν είμαι κατά την εκδήλωσης της αγανάκτησης. Χωρίς όμως να καταστρέφονται περιουσίες ανθρώπων.
Για την δολοφονία του παιδιού φταίνε αυτοί που το σκότωσαν όχι όλος ο κόσμος.

Δεν θα γράψω πολλά για τον Αλέξανδρο, έχετε γράψει όλοι τόσο όμορφα λόγια. Δεν σημαίνει όμως οτι δεν τα αισθάνομαι. Έχω περάσει κ εγώ από αυτή την ηλικία και μπορώ να καταλάβω πώς είναι να σου χαλάνε το όνειρο, να σου κόβουν όλα αυτά που θέλεις να ζήσεις. Μα ποιοί νομίζουν πως είναι πια! Μα ήταν παιδί! ΠΑΙΔΙ! Θέλεις να το τιμωρήσεις? Πάρτο στο τμήμα γαμώ το κέρατο μου! ότι και να σου έχει κάνει κάποιος, δεν τον σκοτώνεις, πόσο μάλλον αν είναι παιδί!
Εύχομαι να μην τους αθωώσουν...
σε τι κόσμο ζούμε...

Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2008

Everything is ... καλά!

Καλό μήνα!! Ο τελευταίος μήνας του χρόνου μόλις άρχισε!!...

Η ώρα είναι μία το βράδυ. Δεν έχω και πολύ όρεξη για ύπνο, πράγμα σπάνιο για μένα. Αν μπορούσα να είμαι αγκαλιά με το κρεβάτι, πιστέψτε με θα το έκανα! Επίσης ακούω τραγουδάκια, και δεν με έχει πάρει από κάτω, όπως παθαίνω συνήθως.. Δεν έχω κάτι συγκεκριμένο να πώ, απλά σκέφτηκα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις μου, τα νέα μου...

Σχετικά με το προηγούμενο post μου, ήδη κανόνισα να πάω για ένα σαββατοκύριακο στην Εύβοια, στο σπίτι μιας κοπέλας από τη σχολή μου. Έχω και πρόταση να πάω σε μια πολύ καλή μου φίλη μου σπουδάζει στην Πάτρα, θα δούμε! Προς το παρόν, αυτό είναι το μόνο σίγουρο, θα πάω στην Εύβοια! Από την επόμενη κιόλας μέρα ήμουν καλύτερα, σκέφτηκα κάποια πράγματα και΄πήρα την απόφαση να αρχίσω συχνά να βγαίνω εκτός της πόλης. Ακόμα και για μία απλή βόλτα!

Από την προηγούμενη Πέμπτη λείπουν οι δικοί μου στο χωριό. Αρχικά χάρηκα πολύ, γιατί μ'αρέσει να μένω στο σπίτι μόνη μου. Από την άλλη όμως αγχώθηκα, γιατί μπορώ να πώ οτί είμαι άσχετη με ότι έχει να κάνει με το απίτι, καθάρισμα κλπ...

Όταν όμως είδα οτι οι δικοί μου δεν είχαν σκοπό να γυρίσουν πρίν κλείσουν εβδομάδα, το πήρα απόφαση οτι δεν είναι ανάγκη να συγκατοικήσω με τις κατσαρίδες. (Το έπαθα ήδη μια φορά όταν είχα γυρίσει από τις διακοπές. Φανταστείτε ένα μήνα και, το σπίτι να είναι κλειστό, δεν αργούν να σε επισκεφθούν τα "λατρεμένα" αυτά ζωύφια... Για λίγες μέρες ζούσα με το άγχος....) Άρχισα λοιπόν και να μαγειρεύω (ο αδερφός μου το έγλειψε το φαγητό που έφτιαξα, δικής μου έμπνευσης παρακαλώ), να καθαρίζω από μόνη μου το μπάνιο, την κουζίνα, και γενικά να συμμαζεύω το σπίτι, πράγμα που δεν έκανα σε καμία περίπτωση, αν δεν μου είχε φωνάξει η μαμά. Αυτό λοιπόν μου έδειξε οτι μπορώ μια χαρά να ζήσω και μόνη μου και να καταφέρω να κουμαντάρω ολόκληρο σπίτι. Το μόνο μου θέμα είναι το οικονομικό, διότι κάποια στιγμή θα τελειώσουν τα χρήματα που μου άφησαν οι δικοί μου.. Αλλά πάντα το θέμα θα είναι το οικονομικό...

Από την προηγούμενη δευτέρα έχω αρχίσει πρόοδο στη σχολή και μπορώ να πώ οτι τα πηγαίνω αρκετά καλά μέχρι στιγμής, με τους βαθμους μου να κυμαίνονται από 15 μέχρι 19. Μόλις τελειώσω θα σας ενημερώσω εκτενέστατα!! Ειδικά στο μάθημα που φοβόμουν (δερματολογία..) διάβασα, και τελικά κετέληξα να βοηθάω όλους τους υπόλοιπους, και χωρίς σκονάκι παρακαλώ, έγραψα 17. Και είμαι πολύ ικανοποιημένη με τον εαυτό μου!

Θέλω να βάψω τα μαλλιά μου καστανά (γιατί όλο ανταύγιες-ανταύγιες, βαρέθηκα...), αλλά μάλλον θα το κάνω λίγο πριν τα Χριστούγεννα... (ΑΣΧΕΤΟ!!!!)

Επίσης, θέλω πολύ να πάω βόλτα στο Σύνταγμα, στην Ερμού, αλλά αφού μπεί για τα καλά το κλίμα των Χριστουγέννων.. Και όπως είδα και ζήλεψα από το Μικρό μας, θα πάω σύντομα και στο Mall...

Και κάτι τελευταίο.... Μερικοί οδηγοί λεωφορείων θέλουν ξύλο...
Ήμουν χθές το πρωί στη στάση (αργοπορημένη όπως κάθε πρωί....) και περίμανα να περάσει λεωφορείο να πάω στη σχολή μου... Περνάει το πρώτο, ήταν γεμάτο, και δεν υπήρχε περίπτωση να μπώ εκεί μέσα.... Το αφήνω λοιπόν και φεύγει, και μετά από 5-10 λεπτά πέρασε το επόμενο, κάνω σήμα στον οδηγό να σταματήσει, με γράφει κανονικά, με κοιτάει, μου κάνει και μια γκριμάτσα και έφυγε.. Μάγκας??
Για καλή μου τύχη, μετά από ένα λεπτό νεύρων, πέρασε ο θείος μου από τη στάση, και ευτυχώς με πήγε μέχρι τη σχολή... Στη στάση που κατέβαινω κανονικά πό το λεωφορείο, τον πέτυχα το σάτυρο, και του έκανα μια χειρονομία, αλλά δυστυχώς δεν με είδε γιατί ήταν κλειστό το τζάμι.....

Αυτά ήταν τα νέα μου...! Πολλά φιλιά, και ευχαριστώ όλους όσους με τα σχόλια τους στο προηγούμενο post μου ανέβασαν λίγο την ψυχολογία και τη διάθεση!!

Πάρτε και ένα τραγουδάκι!



ΣΗΜΕΙΩΣΗ: η ανάρτηση γράφτηκε χθες.....

Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2008

Θέλω να φύγω...






Αισθάνομαι πνιγμένη.
Είναι όλα τόσο ίδια κάθε μέρα, δεν αλλάζει τίποτα.
Σχολή, φροντιστήριο, καφές, βόλτα μέχρι την πλατεία, και σπίτι.
Τα ίδια και τα ίδια κάθε μέρα.
Θέλω να φύγω, δεν μπορώ.
Αισθάνομαι τόσο πνιγμένη αυτή τη στιγμή.
θέλω κάτι να σπάσει την καθημερινότητα, κάτι που να μην περιμένω.
Θέλω να πάω ένα ταξίδι κάπου, να αλλάξω παραστάσεις! Βλέπω αυτές τις εικόνες, και θέλω να τα δώ από κοντά όλα αυτά τα μέρη! ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΑΛΛΟ! Δεν είμαι εγώ για κλείσιμο! Γιατί όλοι φεύγουν, πάνε κάπου έστω για ένα σαββατοκύριακο και εγώ πάντα έχω κάτι καλύτερο να κάνω? Τι καλύτερο? Να κάτσω άλλη μια φορά στο σπίτι.. Έλεος...
Είμαι στην Αθήνα απο τις 25 Αυγούστου, χωρίς να έχω φύγει ούτε για μία μέρα.
Θέλω να φύγω, μπορώ?

Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2008

Ο Σάκης "ήρθε" ξανά!!!

Επιτέλους!
Το δηλώνω και εδώ, είμαι φαν του Σάκη Ρουβά!
Από μικρό παιδάκι τον θυμάμαι, και θυμάμαι και τον εαυτό μου πώς χόρευα σε κάθε του τραγούδι!
Φέτος χαίρομαι που ασχολείται με τόσα πράγματα, και έτσι τον βλέπουμε όσο περισσότερο γίνεται!
Το νέο του cd αναμένεται, μέχρι τότε πέρνουμε μια γεύση με το ήδη πολυπαιγμένο "Και σε θέλω" και το καινούριο του "Ήρθες". Παρόλο που όλοι λένε οτι είναι γραμμένο για την κόρη του, εμένα μου φαίνεται τραγούδι αφιερωμένο και κάτι καινούριο... Τεσπά!!!!
Ακούστε το....
Εμένα ήδη με έχει τρελάνει!!!





Απλά τέλειο!!!

Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2008

Για το "Στρουμφάκι" μου....


Όταν γνωρίζεις έναν άνθρωπο, άλλες φορές καταλαβαίνεις τι τύπος είναι, και άλλες πρέπει να περάσει καιρός μέχρι να δεις τι κρυβει μέσα του.

Θέλω σε αυτό το post να μιλήσω για κάποιον, που σημαίνει πολλά για μένα. Για κάποιον που τους τελευταίους 3 μήνες με έχει αλλάξει, έχει αλλάξει τον τρόπο που σκέφτομαι και την διάθεσή μου και τον ευχαριστώ για αυτό..

Από την πρώτη στιγμή που τον γνώρισα κατάλαβα πόσο καλό και γλυκό παιδί είναι. Μόνο και μόνο από το βλέμα και το χαμόγελο του, καταλαβαίνεις τι έχει μέσα στην καρδιά του.. έτσι πιστεύω τουλάχιστον! Δεν μου πήρε πολύ καιρό να τον καταλάβω, όμως όσο τον γνωρίζω τόσο τον αγαπάω περισσότερο..

Μέχρι να τον γνωρίσω καλύτερα πίστευα απλά οτι είναι καλό και ευαίσθητο παιδί.

Τώρα αυτά που πιστεύω για εκείνον είναι πολύ περισσότερα.

Τώρα πια έχει γίνει κάποιος στον οποίο στιρίζομαι απόλυτα, ξέρω οτι θα με καταλάβει και δεν θα με παρεξηγήσει ότι απίθανο και αν του πώ. Είναι εκείνος που θα στραφώ όταν έχω τα νεύρα μου για να ακούσω την ήρεμη φωνή του και να ηρεμίσω και εγω, όταν είμαι στεναχωρημένη αλλά περισσότερο όταν είμαι χαρούμενη. Γιατί μου δείχνει οτι χαίρεται μαζί μου, ακόμα κ αν αυτό που με κάνει χαρούμενη είναι τόσο ασήμαντο!(χθές π.χ. η χαρά μου ήταν απερίγραπτη όταν βρήκα το καινούριο τραγούδι του Σάκη...)(=>επόμενο post)


Είναι πολλά ακόμα που θα ήθελα να εκφράσω αλλά ίσως αυτά να είναι αρκετά.

Ίσως όλα αυτά που αναφέρω να είναι αυτονόητα σε μια σχέση.. Όμως εγώ σε μεγάλο βαθμό δεν τα είχα βιώσει. Και θέλω να του πώ ένα μεγάλο ευχαριστώ που με έκανε να πιστέψω ξανά σε κάτι που είχα αφορήσει. Στην αγάπη..


Πολλοί θα πούν οτι είναι νωρίς για τέτοια λόγια, και οτι ίσως δεν είναι αυτά ακριβώς που νιώθω, όμως μόνο εγώ ξέρω πώς αισθάνομαι όταν τον κοιτάζω απο το τζάμι της πόρτας να φεύγει...


(πολλά από αυτά τα ξέρει, αλλά είναι και κάποια που κολλάω να του τα πώ..'Ισως κάποτε να μπορέσω..)

Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2008

Social networks και βλακειες!

Facebook , Hi5, MySpace κλπ κλπ.....

410.00 χρήστες στο Facebook μόνο από την Ελλάδα. Δεν ξέρω κατα πόσο αυτό μπορεί να είναι καλό ή κακό.

Αλλά ας μπώ στη δική μου την περίπτωση. Πρίν από ένα χρόνο περίπου δεν ήξερα καν τι είναι ο browser, πώς μπαίνεις στο google, ούτε τα πιο βασικά δηλαδή!Σιγά-σιγά όμως, εξ'αιτίας ενός φίλου που είχε ανοίξει Internet cafe, άρχισα να δικτυώνομαι. Δηλαδή έφτιαξα τη "σελίδα" μου στο Hi5. Μπορώ να πώ οτι στην αρχή πορώθηκα, και μ'αρεσε πολύ! Έκανα "φίλους", μου έκαναν σχόλια στις φωτογραφίες μου, στο προφίλ μου, και αυτό με έκανε να μπαίνω κάθε μια ώρα για να ελέγχω τα mails μου, και γενίκά ήμουν κολλημένη.

Στη συνέχεια, ανακάλυψα το MySpace, το MyCorner, το Akazoo και τέλος το facebook.

Ήμουν πολλούς μήνες σε όλα αυτά, στο Hi5 μέχρι πρίν από 3 μέρες.

Το μόνο που έχω κρατήσει ενεργό τώρα πια, είναι το facebook, γιατί είναι το μόνο που δεν σου επιτρέπει να βάλεις περίεργα ονόματα, παρά μόνο το πραγματικό σου.


Το κράτησα γιατί τελείως τυχαία, πρίν από κανένα μήνα περίπου, βρήκα εκεί τη φίλη μου που μίλησα για εκείνη σε προηγούμενο post (Friends For Ever). Και εκτός από εκείνη και ένα κάρο γνωστούς και φίλους από το Γυμνάσιο και το Λύκειο.


Κανονικό reunion μέσω του facebook δηλαδή!

Μέσω αυτού του network, μιλάω πιο συχνά με παιδιά που δεν βλεπόμαστε, που μένουν μακρυά, συν οτι βρήκα μια ξαδέρφη μου που δεν ήξερα καν οτι υπήρχε!

Βέβαια, για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, δεν είναι όλα τόσα ιδανικά όσο τα παρουσιάζω εδώ, μπορεί οποιαδήποτε στιγμή να σου στείλουν κάποιο "δελεαστικό" μήνυμα, που είναι από κάποιον που δεν ξέρεις, και αν είσαι αφελής, και δεν ξέρεις να προφυλάσεις τον εαυτό σου, την πατάς πολύ εύκολα!



Και για να κλείσω, ένα συμπέρασμα που έβγαλα από όλο αυτό είναι το εξής:


Μπορεί να έχεις 680 σχόλια φωτογραφιών, 1953 "φίλους" και 4680 προβολές προφίλ, όμως αυτό σε τίποτα δεν αντικαθιστά την πραγματική φιλία, την παρέα σου, τις ατελείωτες συζητήσεις, όλα αυτά που σε κάνουν να νιώθεις οτι έχεις δίπλα σου ανθρώπους που σε καταλαβαίνουν και κάνουν να νιώθεις ξεχωριστός, χωρίς τα ανόητα σχόλια φωτογραφιών στη σελίδα σου...


UPDATE 21/11/2008 ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΕΝΝΟΩ ΟΤΑΝ ΛΕΩ "ΠΕΡΙΕΡΓΑ ΟΝΟΜΑΤΑ"

αντιγραφή απο facebook.com

Πρέπει να επιβεβαιώσετε ότι αυτό είναι ένα ορθό αίτημα.

Προτού επιβεβαιώσετε την αίτηση αλλαγής ονόματός σας, παρακαλούμε διαβάστε τα εξής:
-Το όνομα του προφίλ του Facebook πρέπει να αντιστοιχεί στο πραγματικό σου όνομα.
-Πρέπει να περιλάβεις το πλήρες όνομά σου.
-Ονόματα διασημοτήτων, ψευδώνυμα και άλλα ψεύτικα ονόματα δεν θα επιτρέπονται και δεν θα εγκρίνονται
-Αισχρές, βλάσφημες και υβριστικές λέξεις δεν επιτρέπονται και δεν θα επικυρώνονται.
-ΔΕν~ εΊνΑi αyΤ'0 ε3α1ρεΤΙκΆ eκΝΕΥpιςΤιΚό; Μη καθιερωμένα κεφαλαία γράμματα και ειδικοί χαρακτήρες δεν θα επιτρέπονται και δεν θα εγκρίνονται.
-Αποφύγετε τον συνδυασμό προτάσεων σε μία λέξη: π.χ. το Ιωάννα Κοιτάξτετονέοκαταπληκτικόψευδώνυμόμου Παπαδοπούλου δεν θα γίνει δεκτό. >>

Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2008

ΠΡΩΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΓΙΑ ΤΗΝ SPIDER!!

Πήρα πρόσκληση!
Πήρα πρόσκληση!
Όχι, δυστυχώς δεν είναι για το γάμο του Σάκη με την Κάτια...
Αλλά η πρόσκληση αυτή είναι καλύτερη! Το αγαπητό Skouliki μου "έδωσε πάσα" (φράση δική της!) να συμμετέχω κ εγώ στο blog-οπαίχνιδο με τις ερωτήσεις! Για να δούμε λοιπόν!

1. Ποιο μυστικό θα ήθελες περισσότερο να ξέρεις ?
Κουλή απάντηση, αλλά θα ήθελα πολύ να ξέρω αν υπαρχουν εξωγήινοι!!

2. Πόσους ανθρώπους του αντίθετου φύλου έχεις αγαπήσει πραγματικά ?
Εκτός του μπαμπά μου και του αδερφού μου.... δύο....

3. Αναγκάζεσαι να αλλάξεις το όνομα σου. Ποιο όνομα θα διάλεγες ?
Ιόλη (δεν είναι υπέροχο όνομα????)

4. Τι θα χάραζες στην ταφόπετρα σου ?
(ΦΤΟΥ ΦΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ ΜΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΜΑΣ!)
"Μην χαίρεστε, δεν ησυχάσατε! Θα γίνω αράχνη και θα έρχομαι να σας γαργαλάω!"

5. Διάλεξε ένα παραμύθι που πιστεύεις πως σου ταιριάζει απόλυτα.
Χμμμ...... Παραμύθι ε?
Δεν νομίζω οτι μου ταιριάζει, αλλά όταν ήμουν μικρή, μ'αρεσε πολύ (τι άλλο..) η Σταχτοπούτα!!!

6. Διάλεξε καινούριους γονείς
ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ......

7. Γράψε τα τελευταία διάσημα λόγια σου
"Πεθαίνω..."

8. Αν ήσουν συγγραφέας ποιος θα ήταν ο τίτλος του πρώτου σου μυθιστορήματος ?
"Κ έτσι άρχισαν όλα..."

9. Αν ήσουν αυτοκίνητο τι μάρκα θα ήσουν ?
Οπωσδήποτε Peugeot!!!!

10. Αν ήσουν άγριο ζώο τι θα ήσουν ?
Μάλλον ...... αγριόγατα!!!
11. Για τι πράγμα μετανιώνεις περισσότερο ?
Το μόνο πράγμα για το οποίο μετανοιώνω συχνά, είναι διάφορες κουβέντες που λέω πάνω στα νεύρα μου... Και πάντα τις ακούει ο αδερφός μου!..

12. Πες κάτι για το οποίο θα ήθελες να σε θυμούνται.
Δεν είμαι πολύ καλή στα λόγια, άρα αν κάποιος με θυμάται, θα είναι για τις πράξεις μου, και όχι για τα λόγια μου!

13. Θα θυσίαζες την ζωή σου για κάποιον ?
Μπα......
Σειρά μου τώρα!!
Καλώ να παίξουν τους: Dreamy Cloud , Εξύμνος και Manolog3

Τετάρτη 12 Νοεμβρίου 2008

Έκθεση ομορφιάς Νοέμβριος 2008


Την Κυριακή που μας πέρασε, 9 Νοεμβρίου, παρακολούθησα μια έκθεση ομορφιάς, στο εκθεσιακό κέντρο MEC στην Παιανία.

Στην έκθεση αυτή πήγα μέσω της σχολής μου, γιατί ήταν για Κομμωτές, Αισθητικούς, και Ειδικούς περιποίησης άκρων.

Από περίπτερα αυτά που μου έκαναν την μεγαλύτερη εντύπωση, ήταν του "Τέλη Κίκερη", που έδειχνε ζωντανά κούρεμα και αλλαγή στο χρώμα των μαλλιών, και μια επιχείρηση που αφορά την ζωγραφική σώματος (body painting στα αγγλικά, αλλά μεταξύ μας, τα σχέδια δεν είχαν κανένα ενδιαφέρον.. Τα μοντέλα όμως είχαν!)

Επίσης ο εκπαιδευτικός όμιλος Data type, το περίπτερο της C-Marso (και τα δύο είναι εργαστήρια ελευθέρων σπουδών για μακιγιάζ, περιποίηση άκρων κλπ.), και κάποια που έκαναν επίδειξη μασάζ..... Μόνο που το έβλεπα ήθελα να κοιμηθω.. Αλλά δυστυχώς δεν μου έκαναν....

Ωραίο και με ποικιλία ήταν και το περίπτερο της TOYOKO, όπως επισης και της εταιρίας που εκδίδει το περιοδικό "extention", το οποίο διάβασα και μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον!


Κάποια μειονεκτήματα ήταν τα υπερβολικά πολλά διαφημιστικά που σου μοίραζαν όπου κ αν βρισκόσουν, η ατελείωτη ουρά μέχρι να βγάλω τη ρημαδοκάρτα εισόδου, το μέγεθος της έκθεσης (ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ ΧΩΡΟΣ!!) και οτι είχε πολύ λίγα περίπτερα με θέμα την κομμωτική!


Και το καλύτερο σας το άφησα για το τέλος..

Κάπου πήρε το μάτι μου αυτό... Δείτε το!


"Η έκθεση αυτή γίνεται 2 φορές το χρόνο, και η επόμενη θα γίνει τον Μάιο"

Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2008

Friends for ever!!

Θυμάμαι καμιά φορά τον εαυτό μου ,λίγο πρίν το γυμνάσιο... 'Ημουν πολύ "κλειστό" παιδί! Δεν έκανα εύκολα παρέες πιο πρίν. Ούτε ενδιαφέροντα είχα...

Απο την πρώτη γυμνασίου και μετά όμως άλλαξαν όλα! Γνώρισα μερικές από τις καλύτερες φίλες μου σήμερα, δεν κάνω πολύ παρέα με όλες βέβαια, αλλά το σημαντικό είναι πως όταν τις χρειάζομαι είναι δίπλα μου! Και αυτό εκτιμώ περισότερο στους φίλους μου. Να με ακούν όταν έχω τις μαύρες μου, και να μου δείχνουν οτι μ'αγαπούν σε κάποια δύσκολη φάση μου..

Στην πρώτη γυμνασίου γνώρισα και την Χ.. Με την Χ. λοιπόν, γίναμε κολλητές από το πρώτο διάλειμα! Θυμάμαι, ήταν το πρώτο παιδί της τάξης μου που με πλησίασε, και θα το θυμάμαι πάντα! Στην πρώτη γυμνασίου κάναμε μαζί ότι τρέλα μπορούσε κανένας να φανταστεί..

Είχαμε και κάτι απίστευτα μεγάλα κενά, και δεν γινόταν να καθίσουμε ήσυχες!

Στην δευτέρα γυμνάσιου, λίγο μετά την αρχή της σχολικής χρονιάς, μας άλλαξαν τμήμα .. Και χωριστήκαμε αναγκαστικά.. Ούτε που θέλω να θυμάμαι εκείνη τη μέρα, που έκλαιγα όσο δεν είχα ξανακλάψει ποτέ.. Ήταν σαν να ήξερα οτι αργότερα θα χωριζόμασταν κανονικά!

Πέρασαν τα χρόνια, δευτέρα και τρίτη γυμνασίου είμασταν μια χαρά, κολλητές όσο δεν πήγαινε! Όταν πήγαμε ξανά σχολείο στην πρώτη Λυκείου, ένιωσα ένα χάσμα ανάμεσά μας, λες και κάτι είχε γίνει και δεν το είχα καταλάβει.. Σιγά σιγά άρχισε να απομακρύνεται. Όταν της το έλεγα μου έλεγε όχι και όχι, όμως δεν την πίστευα, κάτι είχε αλλάξει απέναντί μου και ήταν φανερό. Μέχρι που κάποια στιγμή δεν μιλούσαμε καν.

Όταν είμασταν πιο μικρές είχαμε το συνήθειο να γράφουμε γράμματα η μία στην άλλη, κια λέγαμε πολλά. Και αυτός ήταν ο τρόπος που της είπα το "αντίο" στην δευτέρα λυκείου, όταν αποφάσισε να αλλάξει σχολείο. Της έγραψα ένα γράμμα στο οποίο της έλεγα όλα αυτά που αισθανόμουν. Την προδοσία και τη θλίψη που αισθανόμουν από τότε που δεν ξαναμιλήσαμε.

Μετά από 2 μέρες με πήρε τηλέφωνο. Ήταν έκπληξη για μένα. Σχεδόν δεν την αναγνώρησα! Μιλήσαμε αρκετή ώρα, εκείνη μίλαγε για την ακρίβεια, εγώ την άκουγα κ έκλαιγα. Μου έλεγε οτι απλά χαθήκαμε γιατί αλλάξαμε παρέες και απομακρυνθήκαμε και διάφορα τέτοια..
Και από κείνη τη μέρα μιλήσαμε μόνο μια φορά στα γενέθλια της που την πήρα εγώ.


Πρίν από μια εβδομάδα περίπου, ήμουν έξω για καφέ με το αγοράκι μου..
Χτυπάει το τηλέφωνο σε κάμια άσχετη στιγμή, άγνωστος αριθμός. Το σηκώνω, και δεν πίστευα στα αυτιά μου.. Ήταν η Χ... Δεν το πίστευα!! Μιλήσαμε λίγο, με φανερή την αίσθηση της έκπληξης, του ενθουσιασμού και της συγκίνησης στα μάτια μου, και είπαμε οτι θα ξαναμιλήσουμε.

Και όντως ξαναμιλήσαμε! Με βρήκε στο facebook, ανταλλάξαμε και msn, και είπαμε πολλά. μου είπε οτι δεν μου άξιζε να με παρατήσει έτσι χωρίς να μου αξιζει και οτι με σκεφτόταν πολύ συχνά. Ήθελε λέει να με πάρει τηλέφωνο πολλές φορές, αλλά δίσταζε, γιατί φοβόταν την δική μου αντιμετώπιση. Είπαμε πολλά, θυμηθήκαμε πολλά, και πραγματικά ήταν από τις πιο συγκινιτικές στιγμές της ζωής μου!
Μόνο που θυμάμαι την γελοία φάτσα μου, ενώ κοίταγα την οθόνη του laptop μου περιμένοντας να δώ το επόμενο μήνυμα της, με πιάνουν γέλια! Δεν της κράτησα ποτέ κακία που με απομάκρυνε, είχε τους λόγους της και μου τους εξήγησε..
Πραγματικά την αγαπάω πολύ, και δεν θέλω να την ξαναχάσω!
Κοριτσάκι μου,να'σαι πάντα ευτυχισμένη...!

Και από ότι καταλαβαίνω τώρα, ίσως το friends for ever που γράφαμε τότε να μην ήταν απλά παιδικές χαζομάρες..
Το τραγουδάκι παρακάτω, ήταν το τραγούδι μας από την πρώτη γυμνασίου.
Αφιερωμένο!



Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2008

Τρέλααα!!


Σε μία περίεργη διάθεση βαρεμάρας , καθόμουν στον υπολογιστή, και έβαλα τη λέξη "τρέλα" στο google. Η πρώτη εικόνα που είδα ήταν αυτή.

Και δειχνει ακριβώς αυτό που αισθάνομαι αυτό τον καιρό!

Με τρελαίνεις!!

Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2008

Φθηνοπώριασε...



Η μήπως καλύτερα να πω χειμώνιασε?
Πίστευα πως την είχα γλιτώσει απο την περιβόητη γρίπη για την οποία όλη λένε πως φταίει ο καιρός...
Και ναι, το λέω και εγώ τώρα, ΦΤΑΙΕΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ.
Γιατί όπως σήμερα, αν έχει μια κρύο μια ζέστη, δεν ξέρεις τι να φορέσεις με αποτέλεσμα να την πατάς!
Και την πάτησα αγαπητοί μου.... Την πάτησα την πιο ακατάλληλη στιγμή, γιατί άρχισα σχολή, και δεν πρέπει να κάνω απουσίες... Ευτυχώς ακόμα πυρετό δεν έχω, αλλά από ότι καταλαβαίνω, θα μου ανέβει σύντομα...
Γαμώτο, και δεν μ'αρέσει να είμαι άρρωστη॥

Αλλά το θέμα ξέρετε ποιό είναι?

Το καημένο, το άτυχο αγοράκι μου.... Τι τραβάει κ αυτό.... Μιλάγαμε σήμερα, κ του γκρίνιαζα συνέχεια, πώς είμαι και δεν μπορώ, κ το ένα, κ το άλλο.... Πιστέψτε με, με αυτά που τραβάει από μένα, είναι ήρωας! Και όταν του το λέω, λέει "έλα μωρέ, σιγά ,τι τραβάω!"

Αλλά τώρα που το σκέφτομαι, και λίγα σου κάνω! Μα όχι, πείτε μου... Πώς θα αντιδρούσατε στην φράση "Μωρό μου, δεν μπορώ να σου μιλήσω τώρα, γιατί παίζω Pro." ΑΜΑΝ ΑΥΤΟ ΤΟ PRO!!! Όλες οι φίλες μου το ίδιο πρόβλημα έχουν.... Ακούτε εσείς τα αγοράκια?? Η φράση αυτή χτυπάει στο μυαλό μας σαν καμπανάκι (κακό καμπανάκι..), είναι σαν να ακούτε εσείς απο μας, "Μωρό μου δεν μπορώ να σου μιλήσω τώρα, βάφω τα νύχια μου!"
(Αν και εγώ καταφέρνω και να μιλάω στο τηλέφωνο, και να βάφω τα νύχια μου...)

Ένα ακόμα νέο μου, είναι οτι επιτέλους άνοιξε η σχολή μου μετά από τέσσερις μήνες! Είδα τα κοριτσάκια μου, που μου είχαν λείψει πολύ!! Και διαπίστωσα κάτι που πολύ με χαροποίησε.. δεν θα έχουμε τους ίδιους καθηγητές.. Βέβαια, μερικές "μαθήτριες" παραμένουν δυστυχώς στο τμήμα μου... Δεν είναι οτι είμαι κακός άνθρωπος, δεν έχω πειράξει ποτέ κανέναν (τουλάχιστον, όχι χωρίς να το αξίζει॥) απλά κάποιοι άνθρωποι, μόνο και μόνο που σε κοιτάνε δεν έχεις καμία όρεξη για συναναστροφές μαζί τους॥ Αν μου ήμουν μόνο εγώ στο τμήμα μου, θα πίστευα οτι κάτι φταίει σε μένα, αλλά αφού με όλους έτσι είναι αυτές οι τέσσερις, οκ, ηρεμώ... Απλά δεν υπάρχουν και τέλος!

Και επειδή χωρίς μουσικούλα δεν περνάει η μέρα, σας έχω εδώ το τραγούδι της ταινίας Deep End (την οποία δεν έχω δει καν) με το οποίο έχω κολλήσει της τελευταίες μέρες!
Καλό χειμώνα κοιπόν, και να περνάτε όμορφα!!



Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 2008

Ένα τραγούδι του Χάρη

Υπέροχο τραγουδάκι, που το θυμήθηκα τώρα πρόσφατα, αν και είναι αρκετά παλιό!
Ελπίζω να σας αρέσει!

(Αφιερωμένο...Ξέρεις εσύ...)

Σ'ευχαριστώ - Χάρης Βαρθακούρης




Έρωτά μου ψάχνω λόγια να βρω

να σου πω σ' αγαπώ

μα το ξέρω είναι λίγο κι αυτό

η ζωή μου πήρε χρώμα και φως

κι από τώρα και μπρος

νιώθω πλάι σου πιο δυνατός



Πρώτη μου φορά

νιώθω την ανάγκη

θέλω να σου πω



Σ' ευχαριστώ που ήρθες στη ζωή μου

ήρθες την πιο κατάλληλη στιγμή

η αγκαλιά σου είναι δύναμή μου

κι ο έρωτας λόγος για να ζω



Έρωτά μου, όνειρό μου τρελό

στο δικό σου ουρανό

έχω βγάλει φτερά και πετώ

επιτέλους βρήκα κάτι κι εγώ

ένα γέλιο γλυκό

μια ζεστή αγκαλιά να χαθώ



Πρώτη μου φορά

νιώθω την ανάγκη

θέλω να σου πω



Σ' ευχαριστώ που ήρθες στη ζωή μου

ήρθες την πιο κατάλληλη στιγμή

η αγκαλιά σου είναι δύναμή μου

κι ο έρωτας λόγος για να ζω


Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2008

Madagascar!!!




Οκ, το παραδέχομαι!
Βλέπω κινούμενα σχέδια!


Χθές το βράδυ, ενώ περίμενα να περάσει η ώρα για να βγώ με το amore όπως λέει και η κολλητή μου, καθόμασταν με την φίλη μου και δεν είχαμε τι να κάνουμε.


Της πρότεινα λοιπόν, όπως κλασσικά κάνω, "Θέλεις να δούμε κινούμενα σχέδια??????"

Η απάντηση της με ξάφνιασε μπορώ να πώ, γιατί σπάνια βλέπει dvd! Την κατάφερα λοιπόν, και αποφασίσαμε να δούμε την "Μαδασκάρη".


Σε όσους δεν την γνωρίζουν, δείτε το επόμενο βιντεάκι!!


Και ίσως να με δικαιώσετε που ακόμα βλέπω κινούμενα σχέδια!





Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου 2008

Η διαφορές ενός Γερμανού και ενός Έλληνα!

(ζητώ συγνώμη για συγκεκριμένες λέξεις, αλλά ήθελα να το αποδώσω όπως το βρήκα!)


Γερμανός: Σοβαρά; Απίστευτο! Εντυπωσιακό!
Έλλην: Πω, πω κουφάθηκα ρε πούστη!

Γερμανός: Δε με απασχολεί ιδιαίτερα το συγκεκριμένο ζήτημα.
Έλλην: Στ 'αρχίδια μου!

Γερμανός: Μου αρέσουν οι προκλήσεις.
Έλλην: Γαμώ την τύχη μου! Κι άλλη στραβή!

Γερμανός: Δεν είχα σχέση με το συγκεκριμένο εγχείρημα..
Έλλην: Τι στο διάολο έχω να κάνω εγώ με αυτή την παπαριά !

Γερμανός: Θα είναι δύσκολο να συντονίσουμε τις ενέργειές μας...
Έλλην: Να πάει να γαμηθεί και να το κάνει μόνος του ο καριόλης!

Γερμανός: Ναι, οπωσδήποτε σήμερα θα μπορέσω να δουλέψω μερικές ώρες παραπάνω.
Έλλην: Ωραία! Και κερατάς και δαρμένος!

Γερμανός: Δε γνωρίζει ο συνάδελφος το συγκεκριμένο πρόβλημα.
Έλλην: Είναι εντελώς μαλάκας!

Γερμανός: Με συγχωρείτε...
Έλλην: Έεεεε! Εσύ!

Γερμανός: Με συγχωρείτε κύριε!
Έλλην: Έεεε! Εσύ! Ναι, εσύ ρε μαλάκα!

Γερμανός: Ο προϊστάμενος δεν έμεινε ιδιαίτερα ευχαριστημένος με το αποτέλεσμα.
Έλλην: Είστε όλοι άχρηστοι!

Γερμανός: Λυπάμαι αλλά δε μπορώ να σας εξυπηρετήσω...
Έλλην: Δε γαμιέσαι λέω γω!

Γερμανός: Επιτέλους αναγνωρίστηκαν οι προσπάθειές της.
Έλλην: Τι; Πήρε προαγωγή ; Αναρωτιέμαι πόσους από το διοικητικό συμβούλιο έχει τσιμπουκώσει...

Γερμανός: Μήπως θυμάσαι που τοποθέτησες τα έγγραφα που σου έδωσα;
Έλλην: Τι τα έκανες τα κωλόχαρτα;

Γερμανός: Νομίζω πως η πρότασή σου είναι ανεφάρμοστη.
Έλλην: Καλά, σκατά έχεις στο μυαλό σου;

Γερμανός: Το νέο αίτημα του για αύξηση απορρίφθηκε.
Έλλην: Πάλι τα αρχίδια μου πήρε!

Γερμανός: Δεν υπάρχουν περιθώρια για περαιτέρω ανέλιξη.
Έλλην: Θα ψοφήσεις και θα είσαι ακόμα κλητήρας!

Γερμανός: Το φωτοτυπικό έχει τεθεί εκτός λειτουργίας.
Έλλην: Πάλι χάλασε η μπακατέλα!

Γερμανός: Οι συνθήκες εργασίας δεν είναι οι ιδανικότερες.
Έλλην: Μπουρδέλο έχουμε καταντήσει!

Γερμανός: Ο ανελκυστήρας δεν λειτουργεί.
Έλλην: Κύριος! Από τα σκαλιά, κι άμα σ' αρέσει!

Γερμανός: Νομίζω πως ο προϊστάμενος είναι σήμερα σε καλή διάθεση.
Έλλην: Είναι ακόμα τύφλα από χθες.

Γερμανός: Πρέπει να ενταθούν οι προσπάθειές σας.
Έλλην: Σκουλήκια! Θα δουλέψετε μέχρι να λιώσετε!

Γερμανός: Το αποτέλεσμα είναι μάλλον φτωχό.
Έλλην: Καλά τόση ώρα για αυτή τη μαλακία;

Γερμανός: Καλημέρα κύριε Διευθυντά!
Έλλην: Καλώς τ'@ρχιδια μας τα δυο.

Γερμανός: Το κάπνισμα πρέπει να το περιορίσουμε.
Έλλην: Ρε σεις! Τεκέ το κάναμε εδώ μέσα!

Γερμανός: Η εταιρεία μας σκέφτεται.
Έλλην: Μας έχουν γραμμένους

Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου 2008

Περίεργες σκέψεις σε περίεργες ώρες.....

Κι όμως μου πάνε όλα καλά.........
Κι όμως αισθάνομαι τόσο γεμάτη......
Τι φταίει τότε που απόψε το μυαλό μου έχει κατακλυστεί από σκέψεις, που δεν μπορώ ούτε καν να εξηγήσω.. Σκέψεις που δηλητηριάζουν αυτό το τόσο όμορφο συναίσθημα που βιώνω τον τελευταίο καιρό... Σκέψεις που είναι απλά παιδιά της ανασφάλειας που είχα πάντα, μήπως κάτι δεν κάνω σωστά, μήπως μία λάθος κίνηση καταστρέψει αυτά που με τόσο κόπο κέρδισα...
Είναι μια πολύ περίεργη νύχτα άπόψε, που συντροφιά με τις αγαπημένες μου μπαλάντες προσπαθώ να βάλω σε μία τάξη τις σκέψεις μου και τις ανασφάλειες μου..
Γιατί είμαι πραγματικά καλά, είμαι πραγματικά ευτυχισμένη όσο δεν ήμουν ποτέ, και είναι τόσο άδικο... Είναι άδικο απλά με το μυαλό μου να καταδικάζω κάτι που μόλις έχει αρχίσει...
Όμως είναι και ο φόβος στη μέση....Ο φόβος για το άγνωστο αύριο που ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου φέρει.... Ίσως να είναι καλό, ίσως και κακό... Ποτέ δεν ξέρεις....Ίσως γι'αυτό να είναι έτσι απόψε η νύχτα.... Γιατί μου βγαίνουν όλα τώρα...
Ίσως γιατι απλά θέλω μια επιβεβαίωση οτι όλα είναι εντάξει και οτι δεν θα χαλάσει τίποτα από όσα ζω....Ίσως απλά και μόνο επειδή ξέρω οτι είσαι κάπου εκει έξω μόνος και εγώ δεν είμαι μαζί σου.... Ίσως επειδή δεν χτυπάει το τηλέφωνο να μου πείς οτι όλα είναι καλά...
Όλα είναι υπερβολικά....
Είμαι υπερβολική άραγε?
Είμαι τόσο παρανοική που σκέφτομαι τόσο πολύ το τι θα συμβεί αύριο, που δεν μ'αφήνει να ζήσω το σήμερα?
Όμως είναι και το χθές..... Αυτό είναι η αιτία του κακού.... Οι πληγές τώρα κλείνουν, και σ'ευχαριστώ.... Μου δίνεις πολλά χωρίς να το καταλαβαίνεις, απλά και μόνο με ένα σου βλέμα, και το χαμόγελο που μ'αρέσει...
Προσπαθώ να βάλω σε μία τάξη όλα όσα σκέφτομαι, γιατί ξέρω οτι δεν σου αξίζει να σκέφτομαι τόσα πολλά ενώ εσύ είσαι τόσο ξεκάθαρος....
Στο υπόσχομαι, σε εμπιστεύομαι....
Απλά απόψε είναι μια περίεργη νύχτα για μένα... Αλλά αυτά παθαίνει όποιος ακούει downιάρικα τραγούδια.... Χαλαρώνει και πέφτει....
Σε περιμένω....
Θα με ανεβάσεις?....

Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου 2008

Τι τραβάμε κ εμείς οι "αγγλομαθείς"......



Ακόμα δεν ξέρω τι ήταν αυτό που με έκανε να αρχίσω κάτι που δεν ήθελα προσωπικά....

Και να που τώρα το "λούζομαι" κανονικά! Τι εννοώ?.......


Ο πατέρας μου είχε 2 μεγάλα όνειρα για την κόρη του, το ένα ήταν να γίνω ηθοποιός (άκου τώρα...) και το άλλο να γίνω μουσικοσυνθέτης....

Βέβαια, ο καθένας μπορεί να σκέφτεται ΟΤΙ ΘΕΛΕΙ...Όχι όμως και να σου επιβάλει να κάνεις αυτό που θέλει...

Ευτυχώς τόσα χρόνια τα γλίτωσα και τα δύο, όμως ηταν και κάτι που μου "φορτώθηκε" κανονικα.....


Και ναι είναι τα αγγλικά.... Με πολύ κόπο κατάφερα να πάρω το πρώτο πτυχίο! Mόνο σαμπάνια που δεν άνοιξε ο πατέρας μου από τη χαρά του όταν του έφερα το χαρτί που έλεγε οτι επιτέλους (μετά απο 3 προσπάθειες και αμέτρητες ώρες στα φροντιστήρια) πήρα το ρημάδι το Lower. Μακάρι 'ομως να σταματούσαν εκεί τα βασανά μου....


Ο μπαμπάκας μου, αρχικά γλυκάθηκε απο το πρώτο χαρτί και για λίγο καιρό, δεν μου είχε κάνει καμία συζήτηση..... Τζάμπα χάρηκα.... Τώρα παιδεύομαι να πάρω το Proficiency... Τα έχω βρεί μπαστούνια σας το ομολογώ...

Να με δώ πώς θα πάω να δώσω το Δεκέμβρη...
Είμαι σε άσχημη μοίρα, το παραδέχομαι...

Πέμπτη 28 Αυγούστου 2008

Καλώς σας βρήκα!

Καλώς ήρθα λοιπόν κι εγώ στη μεγάλη σας παρέα!
Μόλις έφτιαξα τον "δικτυακό μου τόπο" όπως το λένε! Δεν ξέρω αν ήταν καλή ιδέα που το άρχισα, (γιατί δεν έχω και ταλέντο σε κάτο τέτοια!) αλλά θα φανεί στην πορεία!
Οι διακοπές που μόλις τελείωσαν ήταν οι ωραιότερες που έχω περάσει, μαζι με τις περσινες!
Παρόλο που δούλευα, είχα τη συμπαρασταση όλων των παιδιών που έρχονταν κάθε βράδυ και έτρωγαν στο μαγαζι που δούλευα!
Έχασα πολλά πράγματα, όπως το πάρτυ και τα γανέθλια, αλλά έχω πολύ όμορφες αναμνήσεις και θα βοηθησουν να περασει ο χειμώνας!
Αγάπες μου περάσαμε τέλεια, και του χρόνου θα είναι ακόμα πιο ωραία!Βέβαια θα μου μείνει και το ταξίδι της επιστροφής, που αν και ηταν 10 ώρες, ούτε καν που τις καταλαβα μαζι σου!

Να'στε όλοι καλά και θα τα ξαναπούμε σύντομα!