Για το "Στρουμφάκι" μου....

Όταν γνωρίζεις έναν άνθρωπο, άλλες φορές καταλαβαίνεις τι τύπος είναι, και άλλες πρέπει να περάσει καιρός μέχρι να δεις τι κρυβει μέσα του.

Θέλω σε αυτό το post να μιλήσω για κάποιον, που σημαίνει πολλά για μένα. Για κάποιον που τους τελευταίους 3 μήνες με έχει αλλάξει, έχει αλλάξει τον τρόπο που σκέφτομαι και την διάθεσή μου και τον ευχαριστώ για αυτό..

Από την πρώτη στιγμή που τον γνώρισα κατάλαβα πόσο καλό και γλυκό παιδί είναι. Μόνο και μόνο από το βλέμα και το χαμόγελο του, καταλαβαίνεις τι έχει μέσα στην καρδιά του.. έτσι πιστεύω τουλάχιστον! Δεν μου πήρε πολύ καιρό να τον καταλάβω, όμως όσο τον γνωρίζω τόσο τον αγαπάω περισσότερο..

Μέχρι να τον γνωρίσω καλύτερα πίστευα απλά οτι είναι καλό και ευαίσθητο παιδί.

Τώρα αυτά που πιστεύω για εκείνον είναι πολύ περισσότερα.

Τώρα πια έχει γίνει κάποιος στον οποίο στιρίζομαι απόλυτα, ξέρω οτι θα με καταλάβει και δεν θα με παρεξηγήσει ότι απίθανο και αν του πώ. Είναι εκείνος που θα στραφώ όταν έχω τα νεύρα μου για να ακούσω την ήρεμη φωνή του και να ηρεμίσω και εγω, όταν είμαι στεναχωρημένη αλλά περισσότερο όταν είμαι χαρούμενη. Γιατί μου δείχνει οτι χαίρεται μαζί μου, ακόμα κ αν αυτό που με κάνει χαρούμενη είναι τόσο ασήμαντο!(χθές π.χ. η χαρά μου ήταν απερίγραπτη όταν βρήκα το καινούριο τραγούδι του Σάκη...)(=>επόμενο post)

Είναι πολλά ακόμα που θα ήθελα να εκφράσω αλλά ίσως αυτά να είναι αρκετά.

Ίσως όλα αυτά που αναφέρω να είναι αυτονόητα σε μια σχέση.. Όμως εγώ σε μεγάλο βαθμό δεν τα είχα βιώσει. Και θέλω να του πώ ένα μεγάλο ευχαριστώ που με έκανε να πιστέψω ξανά σε κάτι που είχα αφορήσει. Στην αγάπη..

Πολλοί θα πούν οτι είναι νωρίς για τέτοια λόγια, και οτι ίσως δεν είναι αυτά ακριβώς που νιώθω, όμως μόνο εγώ ξέρω πώς αισθάνομαι όταν τον κοιτάζω απο το τζάμι της πόρτας να φεύγει...

(πολλά από αυτά τα ξέρει, αλλά είναι και κάποια που κολλάω να του τα πώ..'Ισως κάποτε να μπορέσω..)