Sweet new year!

Εύχομαι σε όλους καλή χρονιά... Με πολλά χαμόγελα όσο αυτό είναι εφικτό, χωρίς γκρίνιες και πολλές 

εντάσεις, με ενδιαφέρον αλλά και ηρεμία..

Εύχομαι την νέα χρονιά όλοι να κάνουμε αυτά που πραγματικά θέλουμε, και να πραγματοποιηθούν οι 

βαθύτεροι πόθοι μας!

Χρόνια πολλά, Ευτυχισμένο και γλυκό το 2011!!!

(Ξέρω οτι χάθηκα... Μέσα στη νέα χρονιά δεσμεύομαι να επανέλθω..)

(Άλλαξα avatar για όσους δεν το παρατήρησα.. Τώρα με έχετε όλοι και με καμαρώνετε!!)

Why..?

Δεν μπορώ να καταλάβω, πώς κάποιοι άνθρωποι τέτοιες μέρες μπορούν να κάνουν τόσο κακό??

Τι μπορεί να σου έχει κάνει ο άλλος για να θέλεις την καταστροφή του??

Δεν μπορώ να πώ πολλά γι'αυτό το θέμα.. Το μόνο που θέλω να πώ είναι οτι το άδικο γυρίζει πίσω.. 

Ακούς "θείε"???

 ΓΥΡΙΖΕΙ ΠΙΣΩ!!!

(Gerry έλα να βάλεις τα πράγματα στη θέση τους....)

Δεκέμβριος;; (part 1)

Κι όμως!

Έφτασε ο Δεκέμβριος!

Καλό μήνα να έχουμε όλοι!

Δεν του φαίνεται καθόλου μπορώ να πώ.. Προσωπικά, νιώθω σαν να είναι Οκτώβριος ακόμα, το μπουφάν το φοράω αναγκαστικά μιας και τα φθινοπωρινά ανέβηκαν (ατυχώς..) στο πατάρι! Και όπως φαίνεται λοιπόν, θα κάνουμε Χριστούγεννα κάπως έτσι..

Και φυσικά ο Άγιος Βασίλης θα έρθει κάπως έτσι...

Παρόλα αυτά, σιγά σιγά μπαίνω στο κλίμα, θέλοντας και μη.. 

Να σας πώ την αλήθεια, το θέλω.. Το έχω ανάγκη! 

Μπορεί να είμαι σε πολύ καλύτερη ψυχολογική κατάσταση από το προηγούμενο ποστ, όμως χρειάζομαι ακόμα την γλυκιά αίσθηση των Χριστουγέννων, της Γιορτής της Αγάπης όπως λένε!

 Ναι.. 

Αυτό νομίζω είναι το μόνο που χρειάζομαι.. 

Αγάπη..!

Όπως όλοι..

Κατά τα άλλα, αυτές τις μέρες είναι έξω με άδεια το φανταράκι μας, και το σπίτι ζωντάνεψε και πάλι!

Η μαμά μου είναι μέσα στη χαρά, η θεία μου τρελαμένη εννοείται.. Και εγώ φυσικά, μην αναρωτιέστε, δεν έχω κ άλλον! Την Κυριακή το μεσημέρι θα μας φύγει πάλι για το κρύο Διδυμότειχο.. Ποιος ξέρει πόσο καιρό θα κάνουμε να τον ξαναδούμε!..

Τέλος part1 μετά από εισβολή!

Είμαι εδώ..

Έχω τόσο καιρό να γράψω, νιώθω ξένη πια.

Ακόμα και με τον ίδιο μου τον εαυτό νιώθω ξένη..

Δεν είμαι εγώ, κάνω αυτά που θέλουν οι άλλοι, για να είναι οι άλλοι ικανοποιημένοι..

Κ εγώ??

Με ρώτησε κανένας?

Ρώτησε κανένας πώς νιώθω εγώ με όλες τις αλλαγές που γίνονται για μένα χωρίς εμένα?

Βλέπω τις συνήθειες μου να αλλάζουν και να μεταμορφώνομαι σε μοναχικό άνθρωπο, κλεισμένο στον εαυτό του, και δεν το θέλω.. Πιο παλιά, όταν είχα τις μαύρες μου, έπαιρνα μια κολλητή από το διπλανό στενό και πηγαίναμε απλώς να περπατήσουμε και να μιλήσουμε.. Τώρα πια,κλείνομαι στο δωμάτιο μου με τον υπολογιστή και δεν κάνω τίποτα..

Βλέπω κάτι όμορφο που αγαπάω τόσο πολύ να τελειώνει και δεν ξέρω τι να κάνω για να του δώσω ζωή..

 Και αυτό με πονάει..

Να ξέρω το πρίν και να βλέπω το μετά τόσο αλλιώτικο, τόσο ξένο..

Άραγε μπορώ να αλλάξω τίποτα?

Μπορώ να κάνω τους άλλους να δούν τα πράγματα μέσα  από τα δικά μου μάτια?

Θα προσπαθήσω..

Να ζήσω τη ζωή που θέλω και όχι μόνο να την ονειρεύομαι..

Χαμός!

Χμ... Δεν με ικανοποιεί το blogging μεσω mail.. Μου κάνει το δύσκολο
και βάζει περιορισμό στο πόσους χαρακτήρες θα γράψω... Γρρ...
Αυτό που θέλω να σας πώ είναι ότι είμαι καλά, μετακόμισα μετά κόπων
και βασάνων, πηγα μια εβδομάδα διακοπές στο χωριό μου με τον αδελφό
μου και την παρέα του,και ήταν σκέτη τρέλα! Τώρα είμαι μόνη μου σε ένα
άδειο δωμάτιο, αφού ο αδελφός μου έφυγε χθες το πρωί για να
παρουσιαστεί στα Ιωάννινα.. Ναι,μπήκε φανταράκι! Και πραγματικά θα μου
λείψει..
Να περνάτε τέλεια!

Κεραυνός κ αστραπή..

Από τα αγαπημένα μου τραγούδια τον τελευταίο καιρό, από αυτά που σε κάνουν να ταξιδεύεις, σε σκέψεις, όνειρα... Καλό Σαββατόβραδο..

Πες μου ποιο χέρι στης μοίρας το χάρτη

Σκορπάει μελάνι

Και σβήνει λιμάνι, σβήνει ρότα, φάρους κι ακτή

Και ποιας πυξίδας η μαύρη λεπίδα

Θα δείξει ελπίδα

Μιας άγνωστης γης προσμονή

Κεραυνός κι αστραπή

Ξάφνου στ' ανήξερο καλοκαίρι

Η κακιά η στιγμή

Φίδι, σκορπιός, μαχαίρι

Στην καρδιά μου όρμησε να τη φαρμακώσει

Κεραυνό κι αστραπή

Ελπίζει πια η ζωή μας στο θαύμα

Άγγελο της χαράς και εκδικητή αντάμα

Τους ανθρώπους που χωρίσαν πάλι να ενώσει

Πες ποιος πλανήτης σαν μαύρος μαγνήτης

Μας εξουσιάζει και μας εκτροχιάζει

Τα όνειρά μας κλέβει κρυφά

Πες μου ποια δίνη μας κρύβει την πρύμνη

Σε ποια μαύρα βράχια

Στης μοίρας τα δίχτυα οδηγεί

When the moonlight misses the sonata...

Όταν όλοι έχουν πέσει για ύπνο...

Όταν αυτός που θα ήθελες δίπλα σου απλά λείπει...

Όταν το μόνο που ακούς σε ένα άδειο σπίτι είναι οι χτύποι της καρδιάς σου...

Τότε η μουσική είναι ο καλύτερος σύντροφος...

Καλή σας νύχτα...

Just walk away - Celine Dion

The Cult - Painted On My Heart

She's like the wind..

Always - Bon Jovi

You raise me up - Westlife

Street Spirit - Radiohead

Roads - Portishead

When the smoke is going down - Scorpions

Αχ Σάββα..

Πολύ σωστά καταλάβατε, μιλάω για τον Σάββα Πούμπουρα, που έσκασε από το πουθενά και όλοι τον αναζητούν..

Βλέπετε πώς υποδέχομαι τον νέο μήνα, έτσι???

Προσφάτως εντάχθηκε στη λίστα με τα κολλήματα μου, και άρχισα μόνο κ μόνο γι'αυτόν να βλέπω τη σειρά "Κάρμα"..

Για να πώ την αλήθεια, ούτε τι δουλειά κάνει με νοιάζει, ούτε τίποτα.. Χμ, τώρα που το σκέφτομαι, ίσως αν τον φανταζόμουν οικοδόμο, ή κάτι τέτοιο αντρικό τέλος πάντων, θα μου έφτιαχνε τη διάθεση!

Εντάξει, θαυμάστε κ εσείς...

Και για το τέλος σας άφησα το καλύτερο...

Έχει ταλέντο το παιδί, όπως και να το κάνουμε....

                                             

P.S.:Σας ευχαριστώ για τα σχόλια στην προηγούμενη ανάρτηση μου.. Έχετε δίκιο γενικά, γιατί είναι αλλιώς να έχεις δικά σου χρήματα και να τα χειρίζεσαι όπως θέλεις..

 Φιλάκιαααα!!
Και καλό μήνα!!!

Βράδυ Σαββάτου..

Ενός ήσυχου Σαββάτου θα έλεγα...

Ταινιούλα, σπίτι, χαλαρά...

Ούτε πολλά νταβαντούρια, ούτε έξω, ούτε ετοιμασίες, ούτε έξοδα ούτε τίποτα...

Πού είναι αυτά που θα έπρεπε να κάνουμε στην ηλικία μας?

Αυτό είμαστε άραγε?

Δεν μ'αρέσει...

Αλλά και τι να κάνεις?

Όποιος δεν έχει μεταφορικό μέσο σήμερα, είναι καταδικασμένος να γυρνάει σπίτι του το πολύ στη 1 και να το θεωρεί και αργά..

Πόσο θα άλλαζε η ζωή μας άραγε αν είχαμε μεταφορικό μέσο, η αν κάποιος από την παρέα είχε?

Πιθανόν και καθόλου γιατί έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε τα ίδια και τα ίδια, και προφανώς γι'αυτό δεν ξεκουνιόματσε από τον καναπέ....

Δεν μ'αρέσει όμως έτσι...

Θέλω να ζήσω την ηλικία μου όπως θέλω..

Όχι όπως με αφήνουν να τη ζήσω..

Ζηλεύω όλους αυτούς που βγαίνουν για ποτό μετά τις 12, κάτι που δεν κάνω ποτέ..

Ψέμματα, έγινε μια φορά φέτος..

Από τις βραδιές που θα θυμάμαι!

Γιατί όμως να είναι τόσο λίγες οι βραδιές που θα μου μείνουν στο μυαλό σαν ευχάριστες αναμνήσεις???

Δεν θέλω μόνο αναμνήσεις, θέλω να ζήσω κ άλλα τέτοια βράδια! Και όχι μόνο βράδια!! 

Γιατί δηλαδή οι γονείς μου να μην γκρινιάζουν στον αδερφό μου όταν γυρίζει στις 7 το πρωί (που έχει αυτοκίνητο... και είναι και μικρότερος.....) και με μένα να γίνεται το σώσε επειδή γύρισα μία φορά στη ζωή μου τέτοια ώρα???

Δεν μπορώ άλλο να ζω σαν πεντάχρονο....

Αλήθεια....

Αλλαγές!

Σάββατο σήμερα, και αποφάσισα να αλλάξω αυτό που με τρώει καιρό... 

Την εμφάνιση του μπλογκακίου μου! 

Σε λίγες μέρες, θα αλλάξω και το url διότι πλέον δεν με αντιπροσωπεύει καθόλου... 

Πολύ πιθανό να είναι το όνομα του μπλόγκ, αλλά βλέπουμε!

Έχω τόσες μέρες να γράψω, αλλά δεν είναι επειδή δεν έχω τι να γράψω.. 

Έχω, θέλω τόσα πράγματα να σας πώ, τόσες ανησυχίες μου, τόσες σκέψεις...

Αλλά...

Το σόι μου έχει κάνει κατάληψη στο λάπτοπ!Τόσο καιρό βλέπετε το παίζαμε όλοι άνετοι και-καλά-δεν-με-νιάζει, αλλά τώρα που το πήραμε, δεν ξεκολλάμε... Πάρτε μια γεύση...

Ο μπαμπάς μου : "Ρε Κορινάκι, δεν βάζεις μια πασετζούλα? Θα την σκίσω σήμερα!Έχω ρέντα, το νιώθω!" (Παίζει μανιωδώς πασιέντζα-Αράχνη. Και μάλιστα το δύσκολο επίπεδο!)(Α, και μέχρι τώρα δεν ήξερε καν πώς μπαίνουμε εκεί!)

Η μαμά μου: "Πώς μπαίνουμε στην Oriflame?" ή " Να παίξω με τη Φάρμα σου?" (Ναι, σωστά καταλάβατε... Του facebook τη φάρμα εννοεί..)

Ο αδερφός μου : "Φύγε λίγο ρε, έχω μία σοβαρή συζήτηση(=πέσιμο on-line!)" κ άλλα πολλά...

Από δουλειά ακόμα δεν έχω βρεί κάτι, αλλά πιστεύω οτι όταν πάμε στο καινούριο μας σπίτι, όλο και κάτι θα βρεθεί.. Βέβαια, μέχρι να έρθει εκείνη η ώρα, κάνω διάφορες δουλειές.. Όπως...

Delivery : "Πάς το φαγητό στη γιαγιά?"

Καθαρίστρια: "Σκούπισε το δωμάτιο του αδερφού σου"

Γραμματέας: "Σήκωσε κανένα τηλέφωνο, και σημείωσε ποιος πήρε.."

Καφετζής: "Φτιάξε ένα καφεδάκι στον πατερούλη σου!"

Κομμώτρια(πάλι καλά το εξασκώ κάπου): "Φτιάξε μου λίγο τα μαλλιά" (η μάμα..)

Από βδομάδα θα επιστρέψω...

Καλό βράδυ, και καλό μπανάκι αυριο!! :*

Πάρε με..

Δεν είμαι φανατική του Νότη, απλά με αυτό το τραγούδι έχω ένα ανεξήγητο δέσιμο..
Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους..

Αφιερωμένο..

Περίεργες ώρες...Ασύνδετες σκέψεις..

Είναι το πρώτο μου πόστ από τη μέρα που πήρα πίσω το λαπτοπ.. Οι καιροί είναι δύσκολοι, και μέρα με τη μέρα το καταλαβαίνω όλο και πιο πολύ... Δουλειές δεν υπάρχουν, αν υπάρχουν είναι ανύπαρκτοι οι μισθοί, και εμείς συνεχίζουμε να τιμωρούμαστε για κάτι που δεν φταίμε..

Έχω ξαπλώσει στο κρεβάτι με το λάπτοπ αγκαλιά, ακούω μουσικούλα και προσπαθώ να νυστάξω.. Αμ δε.. Αύριο θα είναι μια δύσκολη μέρα, περιμένω να έρθει πώς και πώς, για να πάω να δώσω την access να ξεμπερδεύω.. Επόμενος στόχος:δουλειά και δίπλωμα οδήγησης. Θα τα καταφέρω και αυτά! Είναι τελικά να μην βάλω κάτι στο μυαλό μου..

Ώρα περίεργη όπως είπα.. Δεν ξέρω τι να γράψω, έχω τόσα πολλά στο μυαλό μου που θέλω να μοιραστώ μαζί σας, δικές μου σκέψεις, γεγονότα, αλλά δεν ξέρω πώς να τα εκφράσω.. Ένα από τα πολλά είναι ότι σε ένα μήνα περίπου μετακομίζω.. Σε αυτό το σπίτι έζησα τόσα πολλά... Σε αυτό το δωμάτιο ακόμα περισσότερα.. Εδώ έκλαψα για χαμένους έρωτες, εδώ κλείστηκα κάθε φορά που είχα τις μαύρες μου, ήταν το καταφύγιο μου.. Δεν το είχα ποτέ όπως ήθελα, εγώ το ήθελα φούξια, αλλά οι δικοί μου έλεγαν ότι δεν είναι δικό μας το σπίτι και σε λίγο θα φύγουμε κλπ..Τώρα που πάμε σε δικό μας σπίτι δεν μπορώ και πάλι να το φτιάξω όπως θέλω, γιατί θα κοιμόμαστε μαζί με τον αδελφό μου στο δωμάτιο.. Δεν θέλω να φύγω, αλήθεια.. Νιώθω τόσο περίεργα συναισθήματα.. Σαν να μου παίρνουν κάτι που αγαπάω πολύ.. Νιώθω ότι αυτό το δωμάτιο όσα χρόνια κ αν περάσουν θα έχει τη μυρωδιά μου, θα ακούγεται η φωνή μου.. 13 χρόνια σε αυτό το σπίτι δεν είναι και λίγα.. Εκτός από όλα τα άλλα, σε αυτή την περιοχή είναι η ζωή μου, οι φίλοι μου, τα στέκια μου, όλος μου ο κόσμος.. Δεν θα χαθώ όμως, σίγουρα... Αν έχετε καμια ιδέα για το πώς μπορούμε να βάψουμε ένα δωμάτιο που να μην έχει λαχανί και μώβ, να ταιριάζουν όλα με το φούξια, και να μπορούν να συνυπάρξουν και τα δύο φύλα, μπορείτε άφοβα να την πείτε!

Τώρα που σκέφτομαι το κόλλημά μου με το φούξια προβληματίζομαι.. Είναι φυσιολογικό? Δεν έχω μεγαλώσει λίγο για να ερωτεύομαι κάθε πραγματάκι γλυκούλι και φούξια? Έχω σκεφτεί πολλές φορές και έχω προσπαθήσει να συμπεριφόρομαι περισσότερο σαν γυναίκα, αλλά σπάνια το καταφέρνω.. Όχι ότι δεν είμαι σοβαρή όταν πρέπει, αλλά κάποιες φορές νιώθω ότι οι άλλοι που δεν με ξέρουν δεν με παίρνουν και πολύ στα σοβαρά και αυτό με στεναχωρεί.. Ίσως με τον καιρό και τις δυσκολίες αλλάξω, γίνω πιο σκληρή και δυναμική.. Ίσως..

Έχει πάει 3 και τέταρτο περίπου.. Το πρωί πρέπει να ξυπνήσω στις 9, γιατί πρέπει να κάνω επανάληψη στα τεστ.. Είμαι τόσο αγχωμένη.. 

Έφτιαξα γαλλικό για το πρωί, για τον μπαμπα μου.. Άρωμα φουντούκι-βανίλια, απλά τέλειος.. Δεν ξέρω πώς τυχαίνει αλλά τσακώνομαι συνέχεια με τον μπαμπά μου τελευταία και αυτό για χαζομάρες.. Δεν θέλω.. Γιατί ξέρω πόσα έχει στο κεφάλι του και δεν θέλω να τον ζαλίζω..

Θα ήθελα τώρα να ήταν Αύγουστος, και να ημουν ξαπλωμένη στην παραλία κοιτάζοντας τα αμέτρητα αστέρια..

Δεν ξέρω πόσοι προσέξατε την αλλαγή που έκανα στον χώρο μου. Άλλαξα tamplate και τώρα πια δεν μου αρέσει και πολύ.. Είναι πολύ κοριτσίστικο, και θέλω κάτι άλλο... Πολλοί που μου μίλαγαν εδώ δεν μου μιλάνε πια, και θέλω να επιστρέψω για τα καλά γιατί μου έχουν λείψει τα σχολιάκια σας στις βλακείες μου.. 

Όση ώρα γράφω εδώ ακούω μια πολύ ωραία και χαλαρωτική μουσική, αν μου έλεγαν ότι είναι για διαλογισμό θα το πίστευα!(LOS OLVIDADOS - CINEMATIC SUNDOWN)

Πρέπει να σας αφήσω τώρα γιατί η μπαταρία του λάπτοπ τελειώνει..

Καλό ξημέρωμα..

έχουμε πρόβλημα...& νέα!

Αγαπητοί μου συμπλογκήτες... Δεν ξέρω πόσοι πρόσεξαν την τελευταία ανάρτηση, την οποία μόλις πρίν λίγο είδα και έσβησα.... Κάποιος, ή κάτι μπήκε στο μπλόγκ μου, και έκανε διαφημηστική ανάρτηση. Παρακαλώ πολύ όποιον ξέρει τι ακριβώς έχει συμβεί, ή αν έχει τύχει σε κάποιον κάτι παρόμοιο, να με βοηθήσει λέγοντας μου τι να κάνω για να αποφύγω άλλες τέτοιες αναρτήσεις...

Για να μην έχετε απορία, ναι, ζώ! Έδωσα χθές και τα γραπτά για το proficiency και τώρα θα περιμένω τα αποτελέσματα.. Στις ενότητες της πληροφορικής μου έχει μείνει η Access, την οποία σκοπίμως άφησα τελευταία, για να αφιερώσω περισσότερο χρόνο..

Συμβαίνουν πολλά τον τελευταίο καιρό,για τα οποία θέλω να μοιραστώ τις απόψεις μου μαζί σας, αλλά δεν έχω ίντερνετ πλέον, οπότε...

Σε όλους τους τομείς της ζωής μου τα πάω καλά, περιμένω εδώ και πόσους μήνες να βγάλουν ανακοίνωση για την πιστοποίηση αλλά δεν γίνεται τίποτα.. Στα προσωπικά είμαι πολύ καλά (όσοι θυμάστε τις περσινές μου ανωμαλίες-και όσοι δεν θυμάστε- φτύστε με να μην ματιαστώ!!), και χαίρομαι πραγματικά γι'αυτό..

Με τα κοριτσάκια μου χαίρομαι που περνάμε χρόνο μαζί, ακόμα και που τρέχουμε μαζί, είναι καλό! :))))

Σας αφήνω τώρα γιατί μπαίνω από το φροντιστήριο!

Πολλά φιλάκια και να περνάτε τέλεια, με αυτό τον απίστευτο καιρό που κάνει τις τελευταίες μέρες!!

Καλή ανάσταση!

Έχω πολύ καιρό να γράψω.. Επειδή όμως δεν έχω πολύ χρόνο, και δεν ήθελα να σας αφήσω χωρίς ούτε μια ευχή για το Πάσχα, θα σας γράψω το μήνυμα που μου είχε στείλει ένας καθηγητής μου πρίν από κάτι χρόνια, και μ'άρεσε πολυ...
"Εύχομαι η ανάσταση του Θεανθρώπου να είναι ανάσταση ψυχής για όλους μας"..
Και πραγματικά την χρειαζόμαστε την Ανάσταση έτσι όπως είμαστε σαν χώρα γενικά.. Μου λείψατε.. Καλό Πάσχα!

ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΠΟΟΟΟΟΟΟΟΣΤ......

Μπορείτε φαντάζομαι να καταλάβετε τον λόγο της αγανάκτησης μου...

 

Μπορείτε να καταλάβετε τον λόγο που έχω χαθεί..

 

Εγώ όμως δεν μπορώ να καταλάβω και να δεχτώ οτι κάτι δικό μου το έχουν άλλοι, και είναι ο μόνος λόγος που στεναχωριέμαι...

Δεν είναι οτι δεν παίζω sims... (ok, μπορεί να είναι κ αυτό λίγο...)

Δεν είναι ότι δεν έχω να απασχοληθώ με κάτι, μια χαρά την παλεύω..

Απλά είναι το γαμώτο....

 

Ας περάσω στα νέα μου λοιπό, γιατί έχω τόσο καιρό καιρό να γράψω και θα σας έχω λείψει... :P

 

Αρχικά, τελείωσα την σχολή! Βγήκαν προχθές τα αποτελέσματα, αλλά επειδή κάθε μέρα ξυπνάω μετά τις 12, δεν έχω πάει ακόμα να τα δώ. Πέρασα σε όλα, αυτό έχει σημασία! Τώρα βάζουμε πλώρη για πιστοποίηση, αν την προλάβω!

Κάνω εδώ και μήνες εξάσκηση για να δώσω για το πτυχίο Expert της Cambridge (μιλάω για τις ενότητες, γρρρ...) και τα πάω αρκετά καλά, μπορώ να πώ! Δίνω σε 2 εβδομάδες σχεδόν τις 2 πρώτες ενότητες, και είμαι αισιόδοξη!

Κατι που δεν μπορώ να πώ και για το Proficiency που αχνοφαίνεται... Βγήκαν οι ημερομηνείες, 9 Μαϊου τα γραπτά και κάπου εκεί τα προφορικά... Ουφ, αρχίζω να αγχώνομαι από τώρα..... Αλλά έκανα μία καλή αρχή σήμερα. Έψαχνα παλιά τετράδια (γιατί εγώ το εξυπνοπούλι, αν δεν γράψω κάτι, δεν μπορώ να το μάθω στον αιώνα τον άπαντα....) για να μην χαλάω τσάμπα καινούρια, και βρήκα κάποια της β γυμνασίου (τώρα πρόσφατα δηλαδή..!) και ξαφνικά πέρασαν από το μυαλό μου τα σχολικά χρόνια.. Ωραία ήταν! Ειδικά στο μουσικό, ήταν όλα τα λεφτά, δεν θα ξεχάσω κανέναν, έχω πολύ όμορφες αναμνήσεις από εκείνα τα χρόνια.. Όπως δεν θα ξεχάσω κανέναν από τη σχολή μου.. Ειδικά τα αγοράκια μας, που χωρίς αυτά δεν θα πέρναγαν οι ώρες της θεωρίας... Νίκο έρχομαι πίσω για sudoku..

Κατά τα άλλα, περνάω μια χαρά, προσπαθώ να μην χαλάω πολλά, και τα καταφέρνω! Τις απόκριες ντύθηκα μαζί με την dreamy cloud "Ιππότης του διαστήματος" η κάτι τέτοιο τέλος πάντων!! Καλά φαντάζεστε. Ούτε που ξέρω πόσο αλουμινόχαρτο τυλίξαμε!! Την καλή μας φίλη Θ. την επιμελήθηκα εγώ, και την έντυσα τρελογιατρό, (δεν μπορείτε να φανταστήτε.....!!!!) Περάσαμε πολύ καλά πάντως!

Επειδή όμως δεν μπορώ να γράψω περισσότερα, πρέπει να σας αφήσω... Δεν μπορώ να κάνω σχολιάκια σε κανέναν, ούτε καν σε μένα, ζητώ από τώρα συγνώμη που δεν θα απαντήσω...

 Φιλιά πολλά, και ελπίζω να επανέλθω σύντομα!!!