Παρασκευή 8 Απριλίου 2011

Πολύ κάτσαμε..

Για την ακρίβεια, πάρα πολύ... 
 Πάει καιρός που νιώθω άχρηστη, αλλά δεν θα συνεχιστεί για πολύ αυτό, το υπόσχομαι..
 Ήρθε η ώρα να νιώσω λίγο χρήσιμη, κυρίως για τον εαυτό μου... 
Να νιώσω οτι κάνω κάτι τέλοσπάντων... 

Η περίοδος χάριτος τέλειωσε ..



 Δεν σας είχα πει οτι πήγα σε ένα κομμωτήριο.. Αλλά δεν έκατσα πολύ. Μια εβδομάδα μόνο. Φεύγοντας είχα ανάμεικτα συναισθήματα. Από τη μια γιατί δένομαι πολύ εύκολα με τους ανθρώπους (μέγα λάθος), και από την άλλη γιατί θα έφευγα από ένα χώρο που ένιωθα οτι μου έκαναν ψυχολογικό πόλεμο. Φυσικά και δεν ζήτησα από κανέναν να με έχουν σαν βασίλισσα εκεί μέσα. Απλά τα βασικά. Έχω συνηθήσει την καλή συμπεριφορά των συνεργατών μου, και πλέον την απαιτώ. Θέλω όπως είμαι εγώ απέναντι στους άλλους να είναι και εκείνοι απέναντι μου. Όταν λες στον άλλο καλημέρα και κοιτάει το ταβάνι, ε, κάπου τα παίρνεις, και λες, τι γίνεται εδώ! Δεν νομίζω οτι ζητάω πολλά!


( Παύση γιατί η καρέκλα καλή και άγια, αλλά πιάνεσαι όσο να'ναι..)


I'm back.. Τι σας έλεγα? Α ναι.. Και με όλα αυτά στο μαγαζί ένιωθα οτι δεν είναι αυτό που θέλω να κάνω στη ζωή μου.. (Αυτή τη στιγμή το λάπτοπ κάνει έναν τρελό θόρυβο στο ανεμιστηράκι, αν ξέρει κάποιος κάτι, εκτός από μερικά μπατσάκια, που το δοκίμασα αλλά σταμάτησε παροδικά, ας μου πει τι να κάνω για να το βουλώσει!) Δηλαδή να περνάω όλη μου τη μέρα στην κυριολεξία πάνω από κεφάλια για λίγα ευρώ.. Όταν κάνω κάτι σε κάποια φίλη μου ή σε δικούς μου, μ'αρέσει τόσο, θέλω να το κάνω όσο πιο καλά μπορώ, να το δω στην τελική του μορφή κλπ... Αλλά στο κομμωτήριο δεν έβλεπα την ώρα να φύγω.. Αφήστε που το ωράριο ήταν τρελό. Από τις 8μιση το πρωί μέχρι τις 9 το βράδυ με μισάωρο διάλειμμα τρίτη πέμπτη και παρασκευή.. Όχι δεν θέλω.. Πείτε με καλομαθημένη, πείτε με γκρινιάρα αλλά είναι καθαρή εκμετάλλευση... 


Και με όλα αυτά στο κεφάλι μου, είπα να κοιτάξω σε κάποια δουλειά γραφείου, που να σας πώ την αλήθεια, νιώθω περισσότερο "στα νερά μου". Βρήκα μερικές αγγελίες, και θα πάρω αύριο τηλέφωνο, έστειλα και βιογραφικά μέσω mail, θα δείξει.. Όποιος θέλει έχω βρει μπόλικα σάιτ με αγγελίες τέτοιου είδους.  Πάντως είναι δύσκολα, και μέρα με τη μέρα το καταλαβαίνω όλο και περισσότερο..



Παρόλα αυτά όμως, κανονίσαμε με την παρέα μου, ένα 2ήμερο (Σάββατο βράδυ με Κυριακή βράδυ ήταν, πάρτε το όπως θέλετε!) στην Πάτρα που σπουδάζει μια φίλη μας! Πολύ ωραία πόλη, με έντονη νυχτερινή ζωή και ιδανική για βόλτες, με πολύ όμορφα στενάκια. Να πω την αλήθεια, αν μου έκλεινες τα μάτια και με πήγαινες εκεί, πολύ πιθανό να νόμιζα ότι είμαι σε μια πόλη της Αθήνας που απλά δεν την ξέρω! Περάσαμε πολύ όμορφα, είδαμε πολλά πράγματα (όπως λαθρομετανάστες να προσπαθούν να μπουν στο λιμάνι για να φύγουν για Ιταλία μπροστά στα μάτια μας..), περισσότερο γιατί φύγαμε από την Αθήνα και ξεφύγαμε από την καθημερινότητά μας.. Ελπίζω να καταφέρουμε να ξαναπάμε σύντομα! Φωτογραφίες δυστυχώς δεν μπορώ να ανεβάσω, γιατί πολύ απλά η φωτογράφος της παρέας είναι άλλη...!!

Άσχετο: Πρίν από λίγο καιρό έψαχνα για παρτιτούρες και βρήκα τυχαία αυτό το σάιτ, το οποίο μου κίνησε το ενδιαφέρον! Έχει σχέση γενικά με τη μουσική (και ραδιόφωνο που ακούς live διάφορους σταθμούς), και ίσως αρέσει και σε εσάς!

Όσο για αυτά που σας έλεγα πρίν, η απόφαση μου να αλλάξω και να γίνω πιο δημιουργική βγαίνει από μέσα μου... Βαρέθηκα να κάθομαι, βαρέθηκα κάθε μέρα να είναι ίδια, θέλω αλλαγή, θέλω κίνηση! Και  θα την βρώ την κίνηση, αλήθεια! Δεν αργεί, μέχρι και την Κυριακή μπορώ να κάτσω να κοιτάω το ταβάνι.. Όπως όπως έλεγε και το τίτλος του προηγούμενου ποστ μου, από Δευτέρα μπαίνω σε μια άλλη φάση! Και μ'αρέσει πολυ!


Η παρακάτω εικόνα μου δίνει ένα μήνυμα γι'αυτό και την βάζω..
"ΠΙΣΤΕΨΕ ΤΟ ΚΑΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ"


Φιλάκια!!

Δευτέρα 4 Απριλίου 2011

Από Δευτέρα..





Και μην ακούσω κανέναν να λέει "τα έχουμε ξανακούσει"...

Παρασκευή 8 Απριλίου 2011

Πολύ κάτσαμε..

Για την ακρίβεια, πάρα πολύ... 
 Πάει καιρός που νιώθω άχρηστη, αλλά δεν θα συνεχιστεί για πολύ αυτό, το υπόσχομαι..
 Ήρθε η ώρα να νιώσω λίγο χρήσιμη, κυρίως για τον εαυτό μου... 
Να νιώσω οτι κάνω κάτι τέλοσπάντων... 

Η περίοδος χάριτος τέλειωσε ..



 Δεν σας είχα πει οτι πήγα σε ένα κομμωτήριο.. Αλλά δεν έκατσα πολύ. Μια εβδομάδα μόνο. Φεύγοντας είχα ανάμεικτα συναισθήματα. Από τη μια γιατί δένομαι πολύ εύκολα με τους ανθρώπους (μέγα λάθος), και από την άλλη γιατί θα έφευγα από ένα χώρο που ένιωθα οτι μου έκαναν ψυχολογικό πόλεμο. Φυσικά και δεν ζήτησα από κανέναν να με έχουν σαν βασίλισσα εκεί μέσα. Απλά τα βασικά. Έχω συνηθήσει την καλή συμπεριφορά των συνεργατών μου, και πλέον την απαιτώ. Θέλω όπως είμαι εγώ απέναντι στους άλλους να είναι και εκείνοι απέναντι μου. Όταν λες στον άλλο καλημέρα και κοιτάει το ταβάνι, ε, κάπου τα παίρνεις, και λες, τι γίνεται εδώ! Δεν νομίζω οτι ζητάω πολλά!


( Παύση γιατί η καρέκλα καλή και άγια, αλλά πιάνεσαι όσο να'ναι..)


I'm back.. Τι σας έλεγα? Α ναι.. Και με όλα αυτά στο μαγαζί ένιωθα οτι δεν είναι αυτό που θέλω να κάνω στη ζωή μου.. (Αυτή τη στιγμή το λάπτοπ κάνει έναν τρελό θόρυβο στο ανεμιστηράκι, αν ξέρει κάποιος κάτι, εκτός από μερικά μπατσάκια, που το δοκίμασα αλλά σταμάτησε παροδικά, ας μου πει τι να κάνω για να το βουλώσει!) Δηλαδή να περνάω όλη μου τη μέρα στην κυριολεξία πάνω από κεφάλια για λίγα ευρώ.. Όταν κάνω κάτι σε κάποια φίλη μου ή σε δικούς μου, μ'αρέσει τόσο, θέλω να το κάνω όσο πιο καλά μπορώ, να το δω στην τελική του μορφή κλπ... Αλλά στο κομμωτήριο δεν έβλεπα την ώρα να φύγω.. Αφήστε που το ωράριο ήταν τρελό. Από τις 8μιση το πρωί μέχρι τις 9 το βράδυ με μισάωρο διάλειμμα τρίτη πέμπτη και παρασκευή.. Όχι δεν θέλω.. Πείτε με καλομαθημένη, πείτε με γκρινιάρα αλλά είναι καθαρή εκμετάλλευση... 


Και με όλα αυτά στο κεφάλι μου, είπα να κοιτάξω σε κάποια δουλειά γραφείου, που να σας πώ την αλήθεια, νιώθω περισσότερο "στα νερά μου". Βρήκα μερικές αγγελίες, και θα πάρω αύριο τηλέφωνο, έστειλα και βιογραφικά μέσω mail, θα δείξει.. Όποιος θέλει έχω βρει μπόλικα σάιτ με αγγελίες τέτοιου είδους.  Πάντως είναι δύσκολα, και μέρα με τη μέρα το καταλαβαίνω όλο και περισσότερο..



Παρόλα αυτά όμως, κανονίσαμε με την παρέα μου, ένα 2ήμερο (Σάββατο βράδυ με Κυριακή βράδυ ήταν, πάρτε το όπως θέλετε!) στην Πάτρα που σπουδάζει μια φίλη μας! Πολύ ωραία πόλη, με έντονη νυχτερινή ζωή και ιδανική για βόλτες, με πολύ όμορφα στενάκια. Να πω την αλήθεια, αν μου έκλεινες τα μάτια και με πήγαινες εκεί, πολύ πιθανό να νόμιζα ότι είμαι σε μια πόλη της Αθήνας που απλά δεν την ξέρω! Περάσαμε πολύ όμορφα, είδαμε πολλά πράγματα (όπως λαθρομετανάστες να προσπαθούν να μπουν στο λιμάνι για να φύγουν για Ιταλία μπροστά στα μάτια μας..), περισσότερο γιατί φύγαμε από την Αθήνα και ξεφύγαμε από την καθημερινότητά μας.. Ελπίζω να καταφέρουμε να ξαναπάμε σύντομα! Φωτογραφίες δυστυχώς δεν μπορώ να ανεβάσω, γιατί πολύ απλά η φωτογράφος της παρέας είναι άλλη...!!

Άσχετο: Πρίν από λίγο καιρό έψαχνα για παρτιτούρες και βρήκα τυχαία αυτό το σάιτ, το οποίο μου κίνησε το ενδιαφέρον! Έχει σχέση γενικά με τη μουσική (και ραδιόφωνο που ακούς live διάφορους σταθμούς), και ίσως αρέσει και σε εσάς!

Όσο για αυτά που σας έλεγα πρίν, η απόφαση μου να αλλάξω και να γίνω πιο δημιουργική βγαίνει από μέσα μου... Βαρέθηκα να κάθομαι, βαρέθηκα κάθε μέρα να είναι ίδια, θέλω αλλαγή, θέλω κίνηση! Και  θα την βρώ την κίνηση, αλήθεια! Δεν αργεί, μέχρι και την Κυριακή μπορώ να κάτσω να κοιτάω το ταβάνι.. Όπως όπως έλεγε και το τίτλος του προηγούμενου ποστ μου, από Δευτέρα μπαίνω σε μια άλλη φάση! Και μ'αρέσει πολυ!


Η παρακάτω εικόνα μου δίνει ένα μήνυμα γι'αυτό και την βάζω..
"ΠΙΣΤΕΨΕ ΤΟ ΚΑΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ"


Φιλάκια!!