Χωρίς τίτλο..

Δεν ξέρω πώς να χαρακτηρίσω την κατάσταση που επικρατεί τις τελευταίες μέρες..
Όλα μοιάζουν με εμπόλεμη ζώνη. Μια ζωή χάθηκε τόσο άδικα, και αυτός που την αφαίρεσε θα αθωωθεί.
Πόσο έχει χαθεί το νόημα της ανθρώπινης ζωής..
Τηλεόραση δεν βλέπω, γράφω μόνο για όσα ακούω. Μια ζωή χάθηκε και μαζί της θα χαθούν και πολλές ακόμα, ανθρώπων που χάνουν τις περιουσίες τους σε 2 λεπτά.
Για να μην παρεξηγηθώ, δεν είμαι κατά τις αντίδρασης ενάντια στους "από πάνω", όχι όμως καταστρέφοντας την περιουσία ενός ανθρώπου που παλεύει με νύχια και με δόντια για να κρατήσει μια μικρή επιχείρηση.
Θέλετε να αντισταθείτε και να διαμαρτηρηθείτε?
Κάντε μια πορεία, μια διαδήλωση!! Όχι όμως αυτό το πράγμα..
Και το ξαναλέω, δεν είμαι κατά την εκδήλωσης της αγανάκτησης. Χωρίς όμως να καταστρέφονται περιουσίες ανθρώπων.
Για την δολοφονία του παιδιού φταίνε αυτοί που το σκότωσαν όχι όλος ο κόσμος.

Δεν θα γράψω πολλά για τον Αλέξανδρο, έχετε γράψει όλοι τόσο όμορφα λόγια. Δεν σημαίνει όμως οτι δεν τα αισθάνομαι. Έχω περάσει κ εγώ από αυτή την ηλικία και μπορώ να καταλάβω πώς είναι να σου χαλάνε το όνειρο, να σου κόβουν όλα αυτά που θέλεις να ζήσεις. Μα ποιοί νομίζουν πως είναι πια! Μα ήταν παιδί! ΠΑΙΔΙ! Θέλεις να το τιμωρήσεις? Πάρτο στο τμήμα γαμώ το κέρατο μου! ότι και να σου έχει κάνει κάποιος, δεν τον σκοτώνεις, πόσο μάλλον αν είναι παιδί!
Εύχομαι να μην τους αθωώσουν...
σε τι κόσμο ζούμε...