Παρασκευή 8 Απριλίου 2011

Πολύ κάτσαμε..

Για την ακρίβεια, πάρα πολύ... 
 Πάει καιρός που νιώθω άχρηστη, αλλά δεν θα συνεχιστεί για πολύ αυτό, το υπόσχομαι..
 Ήρθε η ώρα να νιώσω λίγο χρήσιμη, κυρίως για τον εαυτό μου... 
Να νιώσω οτι κάνω κάτι τέλοσπάντων... 

Η περίοδος χάριτος τέλειωσε ..



 Δεν σας είχα πει οτι πήγα σε ένα κομμωτήριο.. Αλλά δεν έκατσα πολύ. Μια εβδομάδα μόνο. Φεύγοντας είχα ανάμεικτα συναισθήματα. Από τη μια γιατί δένομαι πολύ εύκολα με τους ανθρώπους (μέγα λάθος), και από την άλλη γιατί θα έφευγα από ένα χώρο που ένιωθα οτι μου έκαναν ψυχολογικό πόλεμο. Φυσικά και δεν ζήτησα από κανέναν να με έχουν σαν βασίλισσα εκεί μέσα. Απλά τα βασικά. Έχω συνηθήσει την καλή συμπεριφορά των συνεργατών μου, και πλέον την απαιτώ. Θέλω όπως είμαι εγώ απέναντι στους άλλους να είναι και εκείνοι απέναντι μου. Όταν λες στον άλλο καλημέρα και κοιτάει το ταβάνι, ε, κάπου τα παίρνεις, και λες, τι γίνεται εδώ! Δεν νομίζω οτι ζητάω πολλά!


( Παύση γιατί η καρέκλα καλή και άγια, αλλά πιάνεσαι όσο να'ναι..)


I'm back.. Τι σας έλεγα? Α ναι.. Και με όλα αυτά στο μαγαζί ένιωθα οτι δεν είναι αυτό που θέλω να κάνω στη ζωή μου.. (Αυτή τη στιγμή το λάπτοπ κάνει έναν τρελό θόρυβο στο ανεμιστηράκι, αν ξέρει κάποιος κάτι, εκτός από μερικά μπατσάκια, που το δοκίμασα αλλά σταμάτησε παροδικά, ας μου πει τι να κάνω για να το βουλώσει!) Δηλαδή να περνάω όλη μου τη μέρα στην κυριολεξία πάνω από κεφάλια για λίγα ευρώ.. Όταν κάνω κάτι σε κάποια φίλη μου ή σε δικούς μου, μ'αρέσει τόσο, θέλω να το κάνω όσο πιο καλά μπορώ, να το δω στην τελική του μορφή κλπ... Αλλά στο κομμωτήριο δεν έβλεπα την ώρα να φύγω.. Αφήστε που το ωράριο ήταν τρελό. Από τις 8μιση το πρωί μέχρι τις 9 το βράδυ με μισάωρο διάλειμμα τρίτη πέμπτη και παρασκευή.. Όχι δεν θέλω.. Πείτε με καλομαθημένη, πείτε με γκρινιάρα αλλά είναι καθαρή εκμετάλλευση... 


Και με όλα αυτά στο κεφάλι μου, είπα να κοιτάξω σε κάποια δουλειά γραφείου, που να σας πώ την αλήθεια, νιώθω περισσότερο "στα νερά μου". Βρήκα μερικές αγγελίες, και θα πάρω αύριο τηλέφωνο, έστειλα και βιογραφικά μέσω mail, θα δείξει.. Όποιος θέλει έχω βρει μπόλικα σάιτ με αγγελίες τέτοιου είδους.  Πάντως είναι δύσκολα, και μέρα με τη μέρα το καταλαβαίνω όλο και περισσότερο..



Παρόλα αυτά όμως, κανονίσαμε με την παρέα μου, ένα 2ήμερο (Σάββατο βράδυ με Κυριακή βράδυ ήταν, πάρτε το όπως θέλετε!) στην Πάτρα που σπουδάζει μια φίλη μας! Πολύ ωραία πόλη, με έντονη νυχτερινή ζωή και ιδανική για βόλτες, με πολύ όμορφα στενάκια. Να πω την αλήθεια, αν μου έκλεινες τα μάτια και με πήγαινες εκεί, πολύ πιθανό να νόμιζα ότι είμαι σε μια πόλη της Αθήνας που απλά δεν την ξέρω! Περάσαμε πολύ όμορφα, είδαμε πολλά πράγματα (όπως λαθρομετανάστες να προσπαθούν να μπουν στο λιμάνι για να φύγουν για Ιταλία μπροστά στα μάτια μας..), περισσότερο γιατί φύγαμε από την Αθήνα και ξεφύγαμε από την καθημερινότητά μας.. Ελπίζω να καταφέρουμε να ξαναπάμε σύντομα! Φωτογραφίες δυστυχώς δεν μπορώ να ανεβάσω, γιατί πολύ απλά η φωτογράφος της παρέας είναι άλλη...!!

Άσχετο: Πρίν από λίγο καιρό έψαχνα για παρτιτούρες και βρήκα τυχαία αυτό το σάιτ, το οποίο μου κίνησε το ενδιαφέρον! Έχει σχέση γενικά με τη μουσική (και ραδιόφωνο που ακούς live διάφορους σταθμούς), και ίσως αρέσει και σε εσάς!

Όσο για αυτά που σας έλεγα πρίν, η απόφαση μου να αλλάξω και να γίνω πιο δημιουργική βγαίνει από μέσα μου... Βαρέθηκα να κάθομαι, βαρέθηκα κάθε μέρα να είναι ίδια, θέλω αλλαγή, θέλω κίνηση! Και  θα την βρώ την κίνηση, αλήθεια! Δεν αργεί, μέχρι και την Κυριακή μπορώ να κάτσω να κοιτάω το ταβάνι.. Όπως όπως έλεγε και το τίτλος του προηγούμενου ποστ μου, από Δευτέρα μπαίνω σε μια άλλη φάση! Και μ'αρέσει πολυ!


Η παρακάτω εικόνα μου δίνει ένα μήνυμα γι'αυτό και την βάζω..
"ΠΙΣΤΕΨΕ ΤΟ ΚΑΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ"


Φιλάκια!!

10 σχόλια:

Hfaistiwnas είπε...

Καλημέρα!!! Έτσι είναι, το καλύτερο για τον εαυτό σου είναι, να κάνεις κάτι που σου αρέσει, αλλιώς, δεν θα είσαι ποτέ ευχαριστημένοι.. και το περιβάλλον στη δουλειά, είναι το 90% της διάθεσης.. επίσης, και στο γραφείο, πολλές φορές δεν είναι εύκολα τα πράγματα.. να προσέχεις γενικά!
Καλά να περάσετε!!!!

Miss Pink είπε...

αχ πόσο καταλαβαίνω αυτό που λες για το καλό κλίμα στη δουλειά...
εχω φύγει απο δουλειά επειδή κάθε πρωί πριν μπω μέσα στο γραφείο έκανα ένα βαθύ ΟΥΦ και μετά έμπαινα..
καλά στο καλημέρα όπως λες κι εσύ δεν απαντούσε κανείς..
κορτσούδι μου να μη γίνεις ποτέ ρομποτάκι...
είσαι μικρή ακόμα και σε παίρνει να το ψάξεις παραπάνω.. :)
και να κάνεις κάθε μέρα έστω και για 5 λεπτά κάτι που λατρεύεις.
άλλος άνθρωπος νοιώθεις..
καλή επιτυχία σου εύχομαι στις αγγελίες που θα πας ;)
φάτους!!!
χεχε
φιλίαααααααα

Ανώνυμος είπε...

καλημερα! :) δεν ξερω τι να πρωτοπω... η εκμεταλλευση του ανθρωπινου δυναμικου ειναι ο μονος τροπος για να εχεις μεγαλο κερδος αρα θα το βρείς κατα πασα πιθανοτητα πανου τα εχει πει ο μαρξ αυτα αλα εμεις "αγρόν ηγόρασε".... μακαρι πάντως να βρεις αυτο που θες και κυριος καλους συναδελφους.... αν και εγω πολυ θα ζηλευα το καθισιο σου... μεγάλο φιλι!!!! :)

Dreamy Cloud είπε...

Θα βρεις με τον καιρό τι σε γεμίζει.. Το θέμα είναι να αισθάνεσαι καλά. Όσο για τα ωράρια και το μισθό είναι σκέτη κοροϊδία αλλά μας βάζουν στο τρυπάκι να το ανεχόμαστε δυστυχώς. Και τα ταξιδάκια μας δίνουν ενέργεια γι'αυτό θα ξεχυθούμε και πάλι στους δρόμοθς της Πάτρας!!

Υ.Γ: Με έκανες να γράψω έστω και σχόλιο σε blog μετά από δεν ξέρω κι εγώ πόσους μήνες :PP

Φιλάκια πολλά ζουζούνα μουυυυ!!!!!

!sweety! είπε...

Και πολύ καλά θα κάνεις!!!Ο κάθε άνθρωπος πρέπει να εξελίσσεται,να πηγαίνει μπροστά!!!

Μην αφήνεις κανέναν και τίποτα να σου χαλάει τη διάθεση!Είσαι ένα άτομο μοναδικό!!Πίστεψέ το!!!

ΜΜΜάκια και καλό σου κου!!!:):)

Manolog3 είπε...

Ολα ειναι εμπειριες και εχουν να μας δωσουν κατι. Απο κει και περα εσυ ξερεςι τι πραγματικα θελεις για τον εαυτο σου!! :)

Οσο για το ανεμιστηρακι αν δεν ειναι ξεχαρβαλομενο θα σου ελεγα να το ανοιγες (ή καποιος φιλος σου που ξερει και μπορει) και να το φυσουσες να φυγουν τα χνουδια και η σκονη. Και κανα bios update (με προσοχη) μπορει να βοηθησει, τουλαχιστον σε HP πιανει!!

*Κορίνα* είπε...

Καλέ μου Ηφαιστίωνα, ναι, το ξέρω οτι και στο γραφείο δεν είναι εύκολα.. Αλλά είναι κάτι που μ'αρέσει, και θα το παλέψω! Φιλάκια!!

Miss Pink γλυκιά μου... Παίζει πολύ σημαντικό ρόλο να είσαι καλά στη δουλειά σου κατά την άποψη μου.. Εκεί περνάς το μεγαλύτερο μέρος της μέρας σου.. Ρομποτάκι δεν θα γίνω, δεν είμαι τέτοιος τύπος! Μάκιαααα!

Brother, ναι, μακάρι να το βρω, αν και ακόμα τίποτα... Για πόσο θα άντεχες κ εσύ να κάθεσαι?? Δεν το μπορώ, νιώθω άχρηστη... Μάκια...

Dreamy cloud, αγαπημένη μου!! Πόσο καιρό έχω να σε δω εδώ??? Δυστυχώς έτσι είναι παντού, αλλά το θέμα είναι να μην το ανεχόμαστε..
Και εννοείται οτι κάπου θα πάμε το ταξιδάκι μας ξανά!! Φιλάκιααα!!

*Κορίνα* είπε...

Εξύμνε :)

sweety αγάπη μου, έτσι είναι... ο καθένας μας είναι μοναδικός.. Και πρέπει να εξελισσόμαστε, αν μένουμε στάσιμοι δεν κάνουμε τίποτα!
Φιλάκια!!

Μανώλη μου, συμφωνώ, κάθε εμπειρία και άσχημη και όμορφη μας δίνει πράγματα..
Το λάπτοπ θέλει γενικό ρεκτιφιέ, μάλλον θα είναι το πασχαλινό του δώρο! Μάκιααα!

Σκρουτζάκο, καλό Πάσχα καλό μου!!!

Ανώνυμος είπε...

Πόσο σε καταλαβαίνω... Τα ίδια κι εγώ. Κομμώτρια με άσχημα βιώματα. Μόνο που εγώ ήμουν από τους βλάκες που καθόταν να την φάνε... Στο τέλος είπα δε γαμείς.. Καλύτερα άνεργη... Στο τέλος κατάντησα να μισώ το επάγγελμα και τον εαυτό μου που το διάλεξε. Η κάθε βλαχάρα με μαγαζί βγάζει τα κόμπλεξ της πάνω στους υπαλλήλους. Και αυτό το θέμα με τους παλιούς έχει καταντήσει μεγάλη αηδία. Δεν μπορώ. Συγχίστηκα πάλι. Αποφάσισα ότι είναι καλύτερα να δουλεύω πάνω σ' αυτό που γουστάρω κι ας μην πληρώνομαι... Δεν έχω και χρόνο άλλωστε τώρα.. Σε λίγο καιρό θα ξαναβγώ στη γύρα... Και μακάρι να μην κακοπέσω πάλι... αλλιώς με βλέπω να ανοίγω καφετέρια να τελειώνει η ιστορία... Άι σιχτίρ. Σόρι ε... Πάντα παθιάζομαι με το θέμα της εκμετάλλευσης... Έχω νιώσει τόσο άχρηστη στη ζωή μου λόγω τέτοιων καταστάσεων...Και δυστυχώς δεν μπορώ αυτά τα χρόνια να τα πάρω πίσω... Αλλά ούτε και πως να το αντιμετωπίσω όταν θα ξανάρθει κι εγώ θα χρειάζομαι δουλειά ξέρω... Τέσπα... Γκουτ λακ σε εμένα και σε εσένα... :)

ποντίκι είπε...

Πιστεψε το λοιπόν... Δύναμη λέω εγώ..

Αλήθεια μου άρεσε πολύ το blog... έρχομαι από την Πεταλουδίτσα...

Παρασκευή 8 Απριλίου 2011

Πολύ κάτσαμε..

Για την ακρίβεια, πάρα πολύ... 
 Πάει καιρός που νιώθω άχρηστη, αλλά δεν θα συνεχιστεί για πολύ αυτό, το υπόσχομαι..
 Ήρθε η ώρα να νιώσω λίγο χρήσιμη, κυρίως για τον εαυτό μου... 
Να νιώσω οτι κάνω κάτι τέλοσπάντων... 

Η περίοδος χάριτος τέλειωσε ..



 Δεν σας είχα πει οτι πήγα σε ένα κομμωτήριο.. Αλλά δεν έκατσα πολύ. Μια εβδομάδα μόνο. Φεύγοντας είχα ανάμεικτα συναισθήματα. Από τη μια γιατί δένομαι πολύ εύκολα με τους ανθρώπους (μέγα λάθος), και από την άλλη γιατί θα έφευγα από ένα χώρο που ένιωθα οτι μου έκαναν ψυχολογικό πόλεμο. Φυσικά και δεν ζήτησα από κανέναν να με έχουν σαν βασίλισσα εκεί μέσα. Απλά τα βασικά. Έχω συνηθήσει την καλή συμπεριφορά των συνεργατών μου, και πλέον την απαιτώ. Θέλω όπως είμαι εγώ απέναντι στους άλλους να είναι και εκείνοι απέναντι μου. Όταν λες στον άλλο καλημέρα και κοιτάει το ταβάνι, ε, κάπου τα παίρνεις, και λες, τι γίνεται εδώ! Δεν νομίζω οτι ζητάω πολλά!


( Παύση γιατί η καρέκλα καλή και άγια, αλλά πιάνεσαι όσο να'ναι..)


I'm back.. Τι σας έλεγα? Α ναι.. Και με όλα αυτά στο μαγαζί ένιωθα οτι δεν είναι αυτό που θέλω να κάνω στη ζωή μου.. (Αυτή τη στιγμή το λάπτοπ κάνει έναν τρελό θόρυβο στο ανεμιστηράκι, αν ξέρει κάποιος κάτι, εκτός από μερικά μπατσάκια, που το δοκίμασα αλλά σταμάτησε παροδικά, ας μου πει τι να κάνω για να το βουλώσει!) Δηλαδή να περνάω όλη μου τη μέρα στην κυριολεξία πάνω από κεφάλια για λίγα ευρώ.. Όταν κάνω κάτι σε κάποια φίλη μου ή σε δικούς μου, μ'αρέσει τόσο, θέλω να το κάνω όσο πιο καλά μπορώ, να το δω στην τελική του μορφή κλπ... Αλλά στο κομμωτήριο δεν έβλεπα την ώρα να φύγω.. Αφήστε που το ωράριο ήταν τρελό. Από τις 8μιση το πρωί μέχρι τις 9 το βράδυ με μισάωρο διάλειμμα τρίτη πέμπτη και παρασκευή.. Όχι δεν θέλω.. Πείτε με καλομαθημένη, πείτε με γκρινιάρα αλλά είναι καθαρή εκμετάλλευση... 


Και με όλα αυτά στο κεφάλι μου, είπα να κοιτάξω σε κάποια δουλειά γραφείου, που να σας πώ την αλήθεια, νιώθω περισσότερο "στα νερά μου". Βρήκα μερικές αγγελίες, και θα πάρω αύριο τηλέφωνο, έστειλα και βιογραφικά μέσω mail, θα δείξει.. Όποιος θέλει έχω βρει μπόλικα σάιτ με αγγελίες τέτοιου είδους.  Πάντως είναι δύσκολα, και μέρα με τη μέρα το καταλαβαίνω όλο και περισσότερο..



Παρόλα αυτά όμως, κανονίσαμε με την παρέα μου, ένα 2ήμερο (Σάββατο βράδυ με Κυριακή βράδυ ήταν, πάρτε το όπως θέλετε!) στην Πάτρα που σπουδάζει μια φίλη μας! Πολύ ωραία πόλη, με έντονη νυχτερινή ζωή και ιδανική για βόλτες, με πολύ όμορφα στενάκια. Να πω την αλήθεια, αν μου έκλεινες τα μάτια και με πήγαινες εκεί, πολύ πιθανό να νόμιζα ότι είμαι σε μια πόλη της Αθήνας που απλά δεν την ξέρω! Περάσαμε πολύ όμορφα, είδαμε πολλά πράγματα (όπως λαθρομετανάστες να προσπαθούν να μπουν στο λιμάνι για να φύγουν για Ιταλία μπροστά στα μάτια μας..), περισσότερο γιατί φύγαμε από την Αθήνα και ξεφύγαμε από την καθημερινότητά μας.. Ελπίζω να καταφέρουμε να ξαναπάμε σύντομα! Φωτογραφίες δυστυχώς δεν μπορώ να ανεβάσω, γιατί πολύ απλά η φωτογράφος της παρέας είναι άλλη...!!

Άσχετο: Πρίν από λίγο καιρό έψαχνα για παρτιτούρες και βρήκα τυχαία αυτό το σάιτ, το οποίο μου κίνησε το ενδιαφέρον! Έχει σχέση γενικά με τη μουσική (και ραδιόφωνο που ακούς live διάφορους σταθμούς), και ίσως αρέσει και σε εσάς!

Όσο για αυτά που σας έλεγα πρίν, η απόφαση μου να αλλάξω και να γίνω πιο δημιουργική βγαίνει από μέσα μου... Βαρέθηκα να κάθομαι, βαρέθηκα κάθε μέρα να είναι ίδια, θέλω αλλαγή, θέλω κίνηση! Και  θα την βρώ την κίνηση, αλήθεια! Δεν αργεί, μέχρι και την Κυριακή μπορώ να κάτσω να κοιτάω το ταβάνι.. Όπως όπως έλεγε και το τίτλος του προηγούμενου ποστ μου, από Δευτέρα μπαίνω σε μια άλλη φάση! Και μ'αρέσει πολυ!


Η παρακάτω εικόνα μου δίνει ένα μήνυμα γι'αυτό και την βάζω..
"ΠΙΣΤΕΨΕ ΤΟ ΚΑΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ"


Φιλάκια!!

10 σχόλια:

Hfaistiwnas είπε...

Καλημέρα!!! Έτσι είναι, το καλύτερο για τον εαυτό σου είναι, να κάνεις κάτι που σου αρέσει, αλλιώς, δεν θα είσαι ποτέ ευχαριστημένοι.. και το περιβάλλον στη δουλειά, είναι το 90% της διάθεσης.. επίσης, και στο γραφείο, πολλές φορές δεν είναι εύκολα τα πράγματα.. να προσέχεις γενικά!
Καλά να περάσετε!!!!

Miss Pink είπε...

αχ πόσο καταλαβαίνω αυτό που λες για το καλό κλίμα στη δουλειά...
εχω φύγει απο δουλειά επειδή κάθε πρωί πριν μπω μέσα στο γραφείο έκανα ένα βαθύ ΟΥΦ και μετά έμπαινα..
καλά στο καλημέρα όπως λες κι εσύ δεν απαντούσε κανείς..
κορτσούδι μου να μη γίνεις ποτέ ρομποτάκι...
είσαι μικρή ακόμα και σε παίρνει να το ψάξεις παραπάνω.. :)
και να κάνεις κάθε μέρα έστω και για 5 λεπτά κάτι που λατρεύεις.
άλλος άνθρωπος νοιώθεις..
καλή επιτυχία σου εύχομαι στις αγγελίες που θα πας ;)
φάτους!!!
χεχε
φιλίαααααααα

Ανώνυμος είπε...

καλημερα! :) δεν ξερω τι να πρωτοπω... η εκμεταλλευση του ανθρωπινου δυναμικου ειναι ο μονος τροπος για να εχεις μεγαλο κερδος αρα θα το βρείς κατα πασα πιθανοτητα πανου τα εχει πει ο μαρξ αυτα αλα εμεις "αγρόν ηγόρασε".... μακαρι πάντως να βρεις αυτο που θες και κυριος καλους συναδελφους.... αν και εγω πολυ θα ζηλευα το καθισιο σου... μεγάλο φιλι!!!! :)

Dreamy Cloud είπε...

Θα βρεις με τον καιρό τι σε γεμίζει.. Το θέμα είναι να αισθάνεσαι καλά. Όσο για τα ωράρια και το μισθό είναι σκέτη κοροϊδία αλλά μας βάζουν στο τρυπάκι να το ανεχόμαστε δυστυχώς. Και τα ταξιδάκια μας δίνουν ενέργεια γι'αυτό θα ξεχυθούμε και πάλι στους δρόμοθς της Πάτρας!!

Υ.Γ: Με έκανες να γράψω έστω και σχόλιο σε blog μετά από δεν ξέρω κι εγώ πόσους μήνες :PP

Φιλάκια πολλά ζουζούνα μουυυυ!!!!!

!sweety! είπε...

Και πολύ καλά θα κάνεις!!!Ο κάθε άνθρωπος πρέπει να εξελίσσεται,να πηγαίνει μπροστά!!!

Μην αφήνεις κανέναν και τίποτα να σου χαλάει τη διάθεση!Είσαι ένα άτομο μοναδικό!!Πίστεψέ το!!!

ΜΜΜάκια και καλό σου κου!!!:):)

Manolog3 είπε...

Ολα ειναι εμπειριες και εχουν να μας δωσουν κατι. Απο κει και περα εσυ ξερεςι τι πραγματικα θελεις για τον εαυτο σου!! :)

Οσο για το ανεμιστηρακι αν δεν ειναι ξεχαρβαλομενο θα σου ελεγα να το ανοιγες (ή καποιος φιλος σου που ξερει και μπορει) και να το φυσουσες να φυγουν τα χνουδια και η σκονη. Και κανα bios update (με προσοχη) μπορει να βοηθησει, τουλαχιστον σε HP πιανει!!

*Κορίνα* είπε...

Καλέ μου Ηφαιστίωνα, ναι, το ξέρω οτι και στο γραφείο δεν είναι εύκολα.. Αλλά είναι κάτι που μ'αρέσει, και θα το παλέψω! Φιλάκια!!

Miss Pink γλυκιά μου... Παίζει πολύ σημαντικό ρόλο να είσαι καλά στη δουλειά σου κατά την άποψη μου.. Εκεί περνάς το μεγαλύτερο μέρος της μέρας σου.. Ρομποτάκι δεν θα γίνω, δεν είμαι τέτοιος τύπος! Μάκιαααα!

Brother, ναι, μακάρι να το βρω, αν και ακόμα τίποτα... Για πόσο θα άντεχες κ εσύ να κάθεσαι?? Δεν το μπορώ, νιώθω άχρηστη... Μάκια...

Dreamy cloud, αγαπημένη μου!! Πόσο καιρό έχω να σε δω εδώ??? Δυστυχώς έτσι είναι παντού, αλλά το θέμα είναι να μην το ανεχόμαστε..
Και εννοείται οτι κάπου θα πάμε το ταξιδάκι μας ξανά!! Φιλάκιααα!!

*Κορίνα* είπε...

Εξύμνε :)

sweety αγάπη μου, έτσι είναι... ο καθένας μας είναι μοναδικός.. Και πρέπει να εξελισσόμαστε, αν μένουμε στάσιμοι δεν κάνουμε τίποτα!
Φιλάκια!!

Μανώλη μου, συμφωνώ, κάθε εμπειρία και άσχημη και όμορφη μας δίνει πράγματα..
Το λάπτοπ θέλει γενικό ρεκτιφιέ, μάλλον θα είναι το πασχαλινό του δώρο! Μάκιααα!

Σκρουτζάκο, καλό Πάσχα καλό μου!!!

Ανώνυμος είπε...

Πόσο σε καταλαβαίνω... Τα ίδια κι εγώ. Κομμώτρια με άσχημα βιώματα. Μόνο που εγώ ήμουν από τους βλάκες που καθόταν να την φάνε... Στο τέλος είπα δε γαμείς.. Καλύτερα άνεργη... Στο τέλος κατάντησα να μισώ το επάγγελμα και τον εαυτό μου που το διάλεξε. Η κάθε βλαχάρα με μαγαζί βγάζει τα κόμπλεξ της πάνω στους υπαλλήλους. Και αυτό το θέμα με τους παλιούς έχει καταντήσει μεγάλη αηδία. Δεν μπορώ. Συγχίστηκα πάλι. Αποφάσισα ότι είναι καλύτερα να δουλεύω πάνω σ' αυτό που γουστάρω κι ας μην πληρώνομαι... Δεν έχω και χρόνο άλλωστε τώρα.. Σε λίγο καιρό θα ξαναβγώ στη γύρα... Και μακάρι να μην κακοπέσω πάλι... αλλιώς με βλέπω να ανοίγω καφετέρια να τελειώνει η ιστορία... Άι σιχτίρ. Σόρι ε... Πάντα παθιάζομαι με το θέμα της εκμετάλλευσης... Έχω νιώσει τόσο άχρηστη στη ζωή μου λόγω τέτοιων καταστάσεων...Και δυστυχώς δεν μπορώ αυτά τα χρόνια να τα πάρω πίσω... Αλλά ούτε και πως να το αντιμετωπίσω όταν θα ξανάρθει κι εγώ θα χρειάζομαι δουλειά ξέρω... Τέσπα... Γκουτ λακ σε εμένα και σε εσένα... :)

ποντίκι είπε...

Πιστεψε το λοιπόν... Δύναμη λέω εγώ..

Αλήθεια μου άρεσε πολύ το blog... έρχομαι από την Πεταλουδίτσα...