Βράδυ Σαββάτου..

Ενός ήσυχου Σαββάτου θα έλεγα...

Ταινιούλα, σπίτι, χαλαρά...

Ούτε πολλά νταβαντούρια, ούτε έξω, ούτε ετοιμασίες, ούτε έξοδα ούτε τίποτα...

Πού είναι αυτά που θα έπρεπε να κάνουμε στην ηλικία μας?

Αυτό είμαστε άραγε?

Δεν μ'αρέσει...

Αλλά και τι να κάνεις?

Όποιος δεν έχει μεταφορικό μέσο σήμερα, είναι καταδικασμένος να γυρνάει σπίτι του το πολύ στη 1 και να το θεωρεί και αργά..

Πόσο θα άλλαζε η ζωή μας άραγε αν είχαμε μεταφορικό μέσο, η αν κάποιος από την παρέα είχε?

Πιθανόν και καθόλου γιατί έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε τα ίδια και τα ίδια, και προφανώς γι'αυτό δεν ξεκουνιόματσε από τον καναπέ....

Δεν μ'αρέσει όμως έτσι...

Θέλω να ζήσω την ηλικία μου όπως θέλω..

Όχι όπως με αφήνουν να τη ζήσω..

Ζηλεύω όλους αυτούς που βγαίνουν για ποτό μετά τις 12, κάτι που δεν κάνω ποτέ..

Ψέμματα, έγινε μια φορά φέτος..

Από τις βραδιές που θα θυμάμαι!

Γιατί όμως να είναι τόσο λίγες οι βραδιές που θα μου μείνουν στο μυαλό σαν ευχάριστες αναμνήσεις???

Δεν θέλω μόνο αναμνήσεις, θέλω να ζήσω κ άλλα τέτοια βράδια! Και όχι μόνο βράδια!! 

Γιατί δηλαδή οι γονείς μου να μην γκρινιάζουν στον αδερφό μου όταν γυρίζει στις 7 το πρωί (που έχει αυτοκίνητο... και είναι και μικρότερος.....) και με μένα να γίνεται το σώσε επειδή γύρισα μία φορά στη ζωή μου τέτοια ώρα???

Δεν μπορώ άλλο να ζω σαν πεντάχρονο....

Αλήθεια....

Αλλαγές!

Σάββατο σήμερα, και αποφάσισα να αλλάξω αυτό που με τρώει καιρό... 

Την εμφάνιση του μπλογκακίου μου! 

Σε λίγες μέρες, θα αλλάξω και το url διότι πλέον δεν με αντιπροσωπεύει καθόλου... 

Πολύ πιθανό να είναι το όνομα του μπλόγκ, αλλά βλέπουμε!

Έχω τόσες μέρες να γράψω, αλλά δεν είναι επειδή δεν έχω τι να γράψω.. 

Έχω, θέλω τόσα πράγματα να σας πώ, τόσες ανησυχίες μου, τόσες σκέψεις...

Αλλά...

Το σόι μου έχει κάνει κατάληψη στο λάπτοπ!Τόσο καιρό βλέπετε το παίζαμε όλοι άνετοι και-καλά-δεν-με-νιάζει, αλλά τώρα που το πήραμε, δεν ξεκολλάμε... Πάρτε μια γεύση...

Ο μπαμπάς μου : "Ρε Κορινάκι, δεν βάζεις μια πασετζούλα? Θα την σκίσω σήμερα!Έχω ρέντα, το νιώθω!" (Παίζει μανιωδώς πασιέντζα-Αράχνη. Και μάλιστα το δύσκολο επίπεδο!)(Α, και μέχρι τώρα δεν ήξερε καν πώς μπαίνουμε εκεί!)

Η μαμά μου: "Πώς μπαίνουμε στην Oriflame?" ή " Να παίξω με τη Φάρμα σου?" (Ναι, σωστά καταλάβατε... Του facebook τη φάρμα εννοεί..)

Ο αδερφός μου : "Φύγε λίγο ρε, έχω μία σοβαρή συζήτηση(=πέσιμο on-line!)" κ άλλα πολλά...

Από δουλειά ακόμα δεν έχω βρεί κάτι, αλλά πιστεύω οτι όταν πάμε στο καινούριο μας σπίτι, όλο και κάτι θα βρεθεί.. Βέβαια, μέχρι να έρθει εκείνη η ώρα, κάνω διάφορες δουλειές.. Όπως...

Delivery : "Πάς το φαγητό στη γιαγιά?"

Καθαρίστρια: "Σκούπισε το δωμάτιο του αδερφού σου"

Γραμματέας: "Σήκωσε κανένα τηλέφωνο, και σημείωσε ποιος πήρε.."

Καφετζής: "Φτιάξε ένα καφεδάκι στον πατερούλη σου!"

Κομμώτρια(πάλι καλά το εξασκώ κάπου): "Φτιάξε μου λίγο τα μαλλιά" (η μάμα..)

Από βδομάδα θα επιστρέψω...

Καλό βράδυ, και καλό μπανάκι αυριο!! :*

Πάρε με..

Δεν είμαι φανατική του Νότη, απλά με αυτό το τραγούδι έχω ένα ανεξήγητο δέσιμο..
Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους..

Αφιερωμένο..