Περίεργες ώρες...Ασύνδετες σκέψεις..

Είναι το πρώτο μου πόστ από τη μέρα που πήρα πίσω το λαπτοπ.. Οι καιροί είναι δύσκολοι, και μέρα με τη μέρα το καταλαβαίνω όλο και πιο πολύ... Δουλειές δεν υπάρχουν, αν υπάρχουν είναι ανύπαρκτοι οι μισθοί, και εμείς συνεχίζουμε να τιμωρούμαστε για κάτι που δεν φταίμε..

Έχω ξαπλώσει στο κρεβάτι με το λάπτοπ αγκαλιά, ακούω μουσικούλα και προσπαθώ να νυστάξω.. Αμ δε.. Αύριο θα είναι μια δύσκολη μέρα, περιμένω να έρθει πώς και πώς, για να πάω να δώσω την access να ξεμπερδεύω.. Επόμενος στόχος:δουλειά και δίπλωμα οδήγησης. Θα τα καταφέρω και αυτά! Είναι τελικά να μην βάλω κάτι στο μυαλό μου..

Ώρα περίεργη όπως είπα.. Δεν ξέρω τι να γράψω, έχω τόσα πολλά στο μυαλό μου που θέλω να μοιραστώ μαζί σας, δικές μου σκέψεις, γεγονότα, αλλά δεν ξέρω πώς να τα εκφράσω.. Ένα από τα πολλά είναι ότι σε ένα μήνα περίπου μετακομίζω.. Σε αυτό το σπίτι έζησα τόσα πολλά... Σε αυτό το δωμάτιο ακόμα περισσότερα.. Εδώ έκλαψα για χαμένους έρωτες, εδώ κλείστηκα κάθε φορά που είχα τις μαύρες μου, ήταν το καταφύγιο μου.. Δεν το είχα ποτέ όπως ήθελα, εγώ το ήθελα φούξια, αλλά οι δικοί μου έλεγαν ότι δεν είναι δικό μας το σπίτι και σε λίγο θα φύγουμε κλπ..Τώρα που πάμε σε δικό μας σπίτι δεν μπορώ και πάλι να το φτιάξω όπως θέλω, γιατί θα κοιμόμαστε μαζί με τον αδελφό μου στο δωμάτιο.. Δεν θέλω να φύγω, αλήθεια.. Νιώθω τόσο περίεργα συναισθήματα.. Σαν να μου παίρνουν κάτι που αγαπάω πολύ.. Νιώθω ότι αυτό το δωμάτιο όσα χρόνια κ αν περάσουν θα έχει τη μυρωδιά μου, θα ακούγεται η φωνή μου.. 13 χρόνια σε αυτό το σπίτι δεν είναι και λίγα.. Εκτός από όλα τα άλλα, σε αυτή την περιοχή είναι η ζωή μου, οι φίλοι μου, τα στέκια μου, όλος μου ο κόσμος.. Δεν θα χαθώ όμως, σίγουρα... Αν έχετε καμια ιδέα για το πώς μπορούμε να βάψουμε ένα δωμάτιο που να μην έχει λαχανί και μώβ, να ταιριάζουν όλα με το φούξια, και να μπορούν να συνυπάρξουν και τα δύο φύλα, μπορείτε άφοβα να την πείτε!

Τώρα που σκέφτομαι το κόλλημά μου με το φούξια προβληματίζομαι.. Είναι φυσιολογικό? Δεν έχω μεγαλώσει λίγο για να ερωτεύομαι κάθε πραγματάκι γλυκούλι και φούξια? Έχω σκεφτεί πολλές φορές και έχω προσπαθήσει να συμπεριφόρομαι περισσότερο σαν γυναίκα, αλλά σπάνια το καταφέρνω.. Όχι ότι δεν είμαι σοβαρή όταν πρέπει, αλλά κάποιες φορές νιώθω ότι οι άλλοι που δεν με ξέρουν δεν με παίρνουν και πολύ στα σοβαρά και αυτό με στεναχωρεί.. Ίσως με τον καιρό και τις δυσκολίες αλλάξω, γίνω πιο σκληρή και δυναμική.. Ίσως..

Έχει πάει 3 και τέταρτο περίπου.. Το πρωί πρέπει να ξυπνήσω στις 9, γιατί πρέπει να κάνω επανάληψη στα τεστ.. Είμαι τόσο αγχωμένη.. 

Έφτιαξα γαλλικό για το πρωί, για τον μπαμπα μου.. Άρωμα φουντούκι-βανίλια, απλά τέλειος.. Δεν ξέρω πώς τυχαίνει αλλά τσακώνομαι συνέχεια με τον μπαμπά μου τελευταία και αυτό για χαζομάρες.. Δεν θέλω.. Γιατί ξέρω πόσα έχει στο κεφάλι του και δεν θέλω να τον ζαλίζω..

Θα ήθελα τώρα να ήταν Αύγουστος, και να ημουν ξαπλωμένη στην παραλία κοιτάζοντας τα αμέτρητα αστέρια..

Δεν ξέρω πόσοι προσέξατε την αλλαγή που έκανα στον χώρο μου. Άλλαξα tamplate και τώρα πια δεν μου αρέσει και πολύ.. Είναι πολύ κοριτσίστικο, και θέλω κάτι άλλο... Πολλοί που μου μίλαγαν εδώ δεν μου μιλάνε πια, και θέλω να επιστρέψω για τα καλά γιατί μου έχουν λείψει τα σχολιάκια σας στις βλακείες μου.. 

Όση ώρα γράφω εδώ ακούω μια πολύ ωραία και χαλαρωτική μουσική, αν μου έλεγαν ότι είναι για διαλογισμό θα το πίστευα!(LOS OLVIDADOS - CINEMATIC SUNDOWN)

Πρέπει να σας αφήσω τώρα γιατί η μπαταρία του λάπτοπ τελειώνει..

Καλό ξημέρωμα..